مَتّی 4 - کتاب مقدس به زبان بندری

ابلیس به عیسی امتحان اَکُنت

¹ اُغایه روح خدا، به عیسی وا طَرَه لَردِکی راهبِری شَکِه تا ابلیس امتحانی بُکنت.

² بعد اَ چِل شُو و چِل رو روزه گِفتِن، عیسی گُشنَشَه.

³ امتحان کننده هُند و بهش ایگو: «اگه پُس خدایی، فَرمُن هادَه تا ایی سنگُ نُن بَشِن.»

⁴ ولی عیسی جواب ایدا: «توو تورات نوشته بودِن که: «”انسان فَکَه با نُن زنده نَن، بلکه با هر کلمه ای که اَ لُوِ خدا در اَتا.“»

⁵ بعد ابلیس به عیسی وا شهر مقدّس که اورشلیمِن ایبُرد و به اُ روی بلند ترین جایِ معبد یهود ایناها،

⁶ و بهش ایگو: «اگه پُس خدایی، به خوت اَ ایجا تُش هادَه. به چه که توو زبور داوود نوشته بودِن: «”خدا به فرشته‌ئُون خو دربارۀ تو فَرمُن اَدِت.“ و ”اُشُ به تو رو دَسُ خو اَبَرِن، که نَکه یه وَه پات به یه سنگی بُخارِت.“»

⁷ عیسی به ابلیس جواب ایدا: «ایی هم توو تورات نوشته بودِن که، «”به خداوند، خدا خو امتحان مَکُن.“»

⁸ ابلیس دوبارَه به عیسی بالای کوه خیلی بلندی ایبُرد و همۀ مملکتوی دنیا و جلالشُ به عیسی نِشُن ایدا

⁹ و به عیسی ایگو: «اگه به مه سجده بُکنی و به مه پرستش بُکنی، همۀ ایشُ به تو اَدَم.»

¹⁰ عیسی به اُ ایگو: «دور بَش ای شِیطُن! چون توو تورات نوشته بودِن: «”به خداوند، خدا خو بِپرست و فَکَه به اُ عبادت بُکن.“»

¹¹ اُغایه ابلیس به عیسی ول ایکه و فرشته‌ئُون هُندِنُ، به عیسی خذمت شُکِه.

عیسی خذمت خو شروع اَکُنت

¹² وختی عیسی شِشنُت که به یحیی شُگِفتِن، به منطکه جلیل برگشت.

¹³ عیسی اَ شهر ناصِرَه در هُند و وا شهر کَفَرناحوم رَه و اُجا زندگی ایکه. کَفَرناحوم پهلو دریاچه جلیل و توو منطکه زِبولون و نفتالیَ.

¹⁴ ایی اِتفاک کَفت تا اُچه اَ طریق اِشعیای پیغُمبَر گُفتَه بودَه، به اَنجُم بِرَسه که:

¹⁵ «سرزمین زِبولون و سرزمین نَفْتالی، راه دیریا، اُ طَرَهِ رود اُردن، جلیلِ غیر یهودیُ؛

¹⁶ مردمی که توو تُریکی زندگی اَکُنِن، نور گَپی شُدیدِن، و به اُشُویی که توو سرزمین و توو سایه مرگ زندگی اَکُنِن، نور ایخا.»

¹⁷ اَ اُ موکَع عیسی شروع ایکه به گُفتِنِ ایی پیغُم که: «توبه بُکنین چون پادشاهی آسَمُن، نِزیکِن!»

اَوِّلین شاگردُنِ عیسی

¹⁸ وختی عیسی لُوِ دریاچه جلیل راه شَرَه، به دو تا کاکا ایدی، به شَمعون، که پطرس ایشاگو، و به کاکای شَمعون آندریاس. اُشُ لیح توو هُوو شاکَردی، به چه که مُئیگیر هَستَرِن.

¹⁹ عیسی به اُشُ ایگو: «دُمبال مه بیِی، مه به شما صیاد آدمُ اَکُنُم.»

²⁰ اُشُ درجا لیح ئُو خو ول شُکِه ئو دُمبال عیسی رفتِن.

²¹ همیطو که راهِ خو شارَه، عیسی به دو تا کاکا دگه که نُمِشُ یَعکوب و یوحنا ئَه ایدی، که چوکوی زِبِدی هَستَرِن. اُشُ وا بَپِشُ زِبِدی توو کایِک هَستَرِن و لیح ئُو خو آماده شاکِه، عیسی جارشُ ایزَه.

²² اُشُ درجا به کایِک و بَپِ خو ول شُکِه و دُمبال عیسی رفتِن.

شفای مریضُ

²³ عیسی توو تَمُنِ جلیل شَگَشت و توو عبادتگاهوی یهود تعلیم شَدا و خبر خاش پادشاهی خدائو اعلام شَکِه و هر درد و مَرَضِ مردمُ شفا شَدا.

²⁴ پَ آوازۀ عیسی توو کُلِ سوریه ایپیچی، مردم همۀ مریضُنُ خو پهلو عیسی شاوا، اُشُویی که وا خاطر همه نوع مَرَضُ و دردُ علیل بودَرِن، اُشُویی که اَ زار عذاب شاکِشی، اُشُویی که صَرع شُهَستَه و اُشُویی که فلج هَستَرِن پهلوش شاواردَه و عیسی به اُشُ شفا شَدا.

²⁵ پَ جمعیتوی گَپی اَ جلیل و منطکه دِکاپولیس، اورشلیم، منطکه یهودیه و اَ اُ طَرَه رود اُردن اَ پِی سر عیسی راه کَفتَن.