لوقا 21 - کتاب مقدس به زبان بندری

هدیۀ بیوه‌زن فَخیر

¹ عیسی به اطرافُ خو نگاه ایکه و به پولدارویی ایدی که هدیه‌ئُو خو توو صَندوکِ هدیه‌ئُوی معبد شاکَردی.

² به یه بیوه زن فَخیر هم ایدی که دوکِنی سِکَّه مسی توو صَندوک ایکَردی.

³ عیسی ایگو: «به شما اَگَم ایی بیوه زن فَخیر اَ همۀ اُشُ بِشتِه هدیه ایدادِن.

⁴ چون اُشُ اَ زیادی مال و منال خو شُدا، ولی ایی بیوه زن با نَداری خو، تَمُن خرجی خو ایدا.»

پیشگویی وِیرونی معبد

⁵ وختی که یه عده دربارۀ معبد گَپ شازَه که چطو با سنگوی جُن و هدیه‌ئُویی که تکدیم بودَه تزئین بودِن، عیسی ایگو:

⁶ «زَمُنی اَتات که همه چیزُیی که ایجا اَگینی طوری وِیرون اِبو که سنگ رو سنگ بَن نابو.»

⁷ اُشُ اَ عیسی شُپُرسی: «استاد، ایی اِتفاکُ کِی اَکِت و نِشُنۀ نِزیک بودِن اُ اِتفاکُ چِن؟»

⁸ عیسی جواب ایدا: «واسار بُبی که گمراه نَبَشین؛ چون خیلیُ به نُمِ مه اَتان و اَگِن: که ”مه همو اَم“ و ”زَمُنِ موعود رِسیدن“. دُمبالِ اُشُ مَرِی.

⁹ «و وختی خبر جنگُ و آشوبُ اَشنُوی، مَتِرسی. چون اَوِّل بایه ایی اِتفاکُ بِکِت، ولی پایُن کار به ایی زودیُ نارَسِه.»

¹⁰ بعد بهشُ ایگُفت: «یه ملت به ضدّ ملت دگه و یه پادشاهی به ضدّ پادشاهی دگه بلند اِبو.

¹¹ زمین جنبشت ئُوی گِپی اِبو و توو جائوی مختلف کَحطی و طاعون اَتات. اِتفاکوی وحشتناک اَکِت، توو آسَمُن نشُنه‌ئُوی گِپی نَمایُن اِبو.

¹² «ولی کَبل اَ همه ایی اِتفاکُ، اُشُ به شما اَگیرَن، اذیت تاکُنِن و به شما به عبادتگاهو و زندونُ تحویل اَدِن، وا خاطر نُمِ مه، به شما پهلو پادشاهُ و فَرمُندارُ اَبَرِن

¹³ و ایی فرصتی بِی شما اِبو تا دربارۀ مه گواهی هادِین.

¹⁴ اییُ خُب وا یاد تُبَشِت که ایناوا پِشتِه اَ ایی به فکر بِشی که به دفاع اَ خوتُ چه بِگِی.

¹⁵ چونکه مه به شما کَلُم و حِکمَتی اَدَم که هیچِتا اَ دشمَنویِ شما ناتون جلوتُ ووستِه یا باهاتُ مخالفت بُکنت.

¹⁶ حتی بَپ و مُم، کاکائُتُ و کومودون و رِفیکُتُ به شما تحویل دشمن اَدَن و به بعضی اَ شماهو اَکُشِن.

¹⁷ مردم همه وا خاطر نُم مه اَ شما متنفر اَبِن.

¹⁸ ولی حتی یه کال مود اَ سَرِتُ کم نابو.

¹⁹ با صبر و تحمل، جُنُ خو نجات اَدِین.

²⁰ «ولی وختی که تُدی لشکر دشمن، دور شهر اورشلیمُ ایگِفتِن، اُ موکَع بُدُنی که وِیرونی اورشلیم نِزیکِن.

²¹ اُغایه کسوئی که توو منطکه یهودیه اَن وا طَرَه کوهُ در بِرَن و اُشُ که توو شهرَن اَ شهر در بَشِن و اُشُویی که دَر اَ شهرَن نبایه به شهر بَربِگَردِن.

²² چون اُ روزُ، روزُی انتقامِن تا همۀ نوشته‌ئُوی مقدّس اَنجُم بَشِت.

²³ وُی به حال زَنُنی که اُ روزُ، اُشکُمِشُن و زَنُنی که شیر اَدَن چونکه مصیبت گِپی رو زمین اِبو و خشم خدا به ایی مردم اَتا.

²⁴ اُشُ وا شمشیر کشته اَبِن و بین همۀ ملتُ به اسیری شابَرِن. اورشلیم زیر پای غیر یهودیُن لِه اِبو تا موکعی که دوران غیر یهودیُن تَمُن بَشِت.

²⁵ «نِشُنه‌ئُویی توو اَفتُو و ماه و اِستاله‌ئُو اِبو، و رو زمین ملتُ اَ غُرشت دیریا پریشون اَبِن.

²⁶ مردم اَ وحشتِ ایی که چه بلایی سرِ دنیا اَتات اَ هوش اَرِن، چونکه کُدرَتوی آسَمُن اَلَرزِن.

²⁷ اُغایه اُشُ به پُس انسان اَگینِن که وا کُدرَت و جلالی گَپ اَ داخل یه ابر اَتات.

²⁸ وختی ایی اِتفاکُ شروع بَشِت راست ووستی و سرُ خو بالا بگیری چون وخت آزادیتُ نِزیکِن.»

²⁹ عیسی ایی مَثَلُ هم بهشُ ایگو: «به دِرَهت انجیر و همۀ دِرَهتُ بیگینی

³⁰ همی که تُدی دُولُ گَرگی چِغ اَزَدِن، اَفهمین که تابستُن نِزیکِن.

³¹ پَ، همیطوَم وختی تُدی ایی اِتفاکُ اَکَفتِن، بُفَهمین که پادشاهی خدا نِزیکِن.

³² حکیکتاً به شما اَگَم، تا زَمُنی که همه ایی اِتفاکُ نَکِت ایی نسل اَ بین نارِت.

³³ آسَمُن و زمین اَ بین اَرِت، ولی گَپُنِ مه اَ بین نارِت.

³⁴ «واسار بُبی تا نَکه یه وَه کَلبتُ با عیاشی و مَستی و نِگَرُنی وا کاروی ایی دنیا سنگین بَشِت و اُ روز، یکهو مثه یه تله رو سَرِتُ بِکِت.

³⁵ چونکه ایی اِتفاکُ وا سرِ تَمُنِ کسوئی که رو زمین زندگی اَکُنِن اَتات.

³⁶ ولی همیشه واسار بُبی و دعا بُکنی تا کُوَت تُبَشِت اَ همه ایی اِتفاکویی که به زودی اَکِت، در اَمون بَشین و رو وا روی پُسِ انسان ووستین.»

³⁷ عیسی هر رو توو معبد تعلیم شَدا، ولی شُوُ اَ شهر دَر شِبو و بالای کوه زیتون شُوُ خو وا صُحب شَکِه.

³⁸ صُحبِ شَفَک همۀ مردم توو معبد پهلوش شاهُند تا گَپُنی بِشنُوِن.