یوحنا 2 - کتاب مقدس به زبان بندری

معجزه تو هِیش

¹ روز سوّم، توو داهات قانا توو منطکه جلیل هِیشَ و مُم عیسی اُجا هَستَه.

² عیسی و شاگردُنِش هم به هِیش دعوت ئَرِن.

³ وختی شراب تَمُن بو، مُمِ عیسی بهش ایگُفت: «دگه شراب شُنی!»

⁴ عیسی به مُم خو ایگُفت: «ای زن، ایی کار به مه چه ربطی ایشَه؟ وخت مه هِنو نَهُندِن.»

⁵ مُمِش به نوکرُن ایگو: «هرچه به شما اَگِت، اَنجُم هادِی.»

⁶ اُجا شیش تا گراشی سنگی هَستَه که طِبکِ رسم یهودیُ اَ هُوو اُ بِی پاک کِردِن چیزُی نجس استفاده شِبو، هر تِی اَ اُ گراشیُ تقریباً صد لیتر جا ایشَستَه.

⁷ عیسی به نوکرُن ایگُفت: «ایی گراشیُ پُر اَ هُوو بُکنی.» پَ اُشُ گراشیُ گَل اَ خُلک پُر شُکِه.

⁸ بعد عیسی بهشُ ایگُفت: «حالا یه کَم ازش بِسِی و پهلو رئیس مجلس بُبِری.» پَ اُشُ هم شُبو.

⁹ وختی رئیس مجلس هُووی که حالا وا شراب بودَه ئو مِزّه ایکه، اینادونست که ایی شرابُ اَ کا شُواردِن، با ایکه نوکرویی که هُوو شُکِشیدَه، شادونِست. پَ رئیس مجلس به دوماد صدا ایکه

¹⁰ و به اُ ایگو: «همه اَوِّل با شراب خُب پذیرایی اَکُنِن و وختی مردم مَست بودِن، بعد شراب ارزونُ اَتارِن؛ ولی تو شراب خُبُ تا ایی موکَع نگه اِدکِردِن!»

¹¹ ایی اَوِّلین نِشُنه و معجزه ایَ که عیسی توو داهات قانا توو جلیل اَنجُم ایدا و جلال خو نَمایُن ایکه و شاگردُنِش به اُ ایمُن شُوا.

¹² بعدی عیسی با مُم و کاکائُن و شاگردُنُ خو به شهر کَفَرناحوم رَه، و اُشُ چَن رو اُجا مُندَن.

عیسی معبدُ پاک اَکُنت

¹³ عید پِسَخ یهودیُ نِزیکَ، و عیسی به شهر اورشلیم رَه.

¹⁴ توو معبد، ایدی که یه عده مشغول فروش گا و کَهرَه و کموتر هَستَرِن، و صرّافُن هم بِی کاسبی نِشترِن.

¹⁵ عیسی یه تا شلاق با بَن درست ایکه و به همۀ اُشُ با کَهرُ و گائُوشُ، اَ معبد در ایکه. و سکه‌ئُوی صرافُ رو زمین فیریز ایدا و تختوشُ کَپِشو ایکه،

¹⁶ و به کموتر فروشُ ایگُفت: «به ایشُ اَ ایجا در بُبِری، لَهَر بَپ آسَمُنیمُ جایِ کاسبی مَکُنی!»

¹⁷ اُغایه شاگردُنِ اُ وا یادشُ هُند که توو کتاب مزامیر نوشته بودِن: «آتِش غیرتی که به لَهَر تو اُمهَستِن بِی مه اِسوزُنه و وا پُر اَکُن.»

¹⁸ پَ یهودیُ به عیسی شُگُفت: «چه نِشُنه و معجزه ای به ما نِشُن اَدِی تا بُدُنیم اجازۀ ایی کارو ئو اِتهَه؟»

¹⁹ عیسی بهشُ جواب ایدا و ایگُفت: «ایی معبدُ وِیرون بُکنی که مه سه روزه اُ رو اَ سر نو بالا اَبَرُم.»

²⁰ یهودیُن شُگُفت: «ساختن ایی معبد چِل و شیش سال طول ایکِشیدِن، حالا تو تَوا سه روزه بالا بُبِری؟»

²¹ ولی منظور عیسی اَ معبد بدن خوشَ.

²² پَ موکعی که عیسی اَ مُردَئُن زنده بو، شاگردُنِش ایی گَپ عیسائو وا یاد شُوا، و به نوشته ئُوی مقدّس و به اُ گَپی که عیسی ایزَدَه ایمُن شُوا.

²³ موکعی که عیسی وا خاطر عید پِسَخ توو اورشلیم هَستَه، خیلیُ با دیدن نِشُنه و معجزئُویی که اُ اَنجُم شَدا، به نُم اُ ایمُن شُوا.

²⁴ ولی عیسی به اُشُ اعتماد اینَهَستَه، چون به همۀ مردم شَشناخت

²⁵ و نیازی اینَهَه کسی دربارۀ آدم گواهی هادِه، چون خوش شَدونِست توو دل آدم چه اَگذَرِه.