غلاطیان 1 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اَ طَرَه پولس، همو حَواری که رسالتش نه اَ طَرَه آدمُ و نه توسط آدم، بلکه به واسطه عیسی مسیح و خدای بَپِن، که عیسی مسیحُ اَ مُردَئُن زنده ایکه.

² و همیطوَم اَ طَرَه همۀ کاکائُنی که وا مِئَن، به کلیسائُوی منطکه غَلاطیه:

³ فیض و صُل و سلامتی، اَ طَرَه بَپمُ خدا، و خداوندْ عیسی مسیح وا شما بُبوت.

⁴ همو عیسی مسیح که جُن خو بِی گناهوی ما ایدا تا به ما اَ ایی دورۀ شریر الانی، طِبکِ خواسته خدامُ و بَپِ آسَمُنیمُ آزاد بُکنت.

⁵ جلال تا ابدالآباد وا اُ بُبوت. آمین.

انجیلی دگه نین

⁶ مه ماتُم ایزدِن که شما ایکَک زود به اُ کسی که بِی شما به فیض مسیح دعوت ایکه ول اَکُنین، و روتُ وا طَرَه یه انجیل دگه بر اَگَردُنین.

⁷ البته انجیل دگه ای نین، ولی یه عده هَستِن که پریشونتُ اَکُنِن و شاوا که انجیل مسیحُ دستکاری بُکنِن.

⁸ ولی حتی اگه ما یا فرشته​ای اَ آسَمُن، انجیلی غیر اَ اُ انجیلی که ما وازتُ اعلام مُکِه، اعلام بُکنت، نَعلت بهش!

⁹ همطو که پِشتِه مُگو، حالا دومرتبه اَگَم که: اگه کسی انجیلی غیر اَ اُیی که کبول تُکه، بهتُ اعلام بُکنت، نَعلت بهش!

¹⁰ چونکه حالا مه دُمبال تأیید انسانُم یا تأیید خدا؟ یا مه سعی اَکُنُم به انسان خشنود بُکنُم؟ اگه هِنوزا سعیُم اییَ که بِی انسان خشنود بُکنُم، غُلُم مسیح اُمنابو.

خدا به پولس دعوت اَکُنت

¹¹ چونکه ای کاکائُن، مَوات بُدُنین انجیلی که مه اعلام اُمکه، انجیل آدمیزاد نَن،

¹² چون ایی اَ طَرَه آدمیزاد به مه داده نِبو، و کسی هم اُ رو به مه یاد اینَدا؛ بلکه اَ طریق وحی عیسی مسیح به مه داده بو.

¹³ به چه که شما اَ زندگی گذشتۀ مه توو دین یهود تُشنُتِن، که چطو وا ظلم به کلیسای خدا اذیت و آزار مَرسوند و سعی مَکِه اُ رو نابود بُکنُم.

¹⁴ و مه توو دین یهود اَ خیلی اَ هم سِند و سالُم توو کومُم جلو مَزَدَه، و به رسم و رسوم جدُم خیلی غیرت اُمهَستَه.

¹⁵ ولی وختی اُ که به مه اَ اُشکُم مُمُم جدا ایکِردَه و به وسیله فیض خویی به مه دعوت ایکه،

¹⁶ خشنودیش تو ایی هَستَه که پُس خو به مه نَمایُن بُکنت تا اُ رو، میون غیریهودیُن اعلام بُکنُم، مه فورنی وا کسی شور اُمنَزَه،

¹⁷ و وا شهر اورشلیم پهلو اُشُ که، کَبل اَ مه حَواری هَستَرِن، نرفتُم؛ بلکه وا دیار عرب رفتُم و دوبارَه وا شهر دمشق برگشتُم.

¹⁸ اُغایه، بعد اَ سه سال، وا اورشلیم رفتُم تا به کیفا بیگینُم و پونزه روزی حدی مُندُم.

¹⁹ ولی به هیچِتا اَ حَواریُن دگه اُمنِدی، جُلَ یَعکوب، کاکای خداوند عیسی.

²⁰ در محضر خدا بهتُ اطمینُن اَدَم که اُنچه وازتُ اَنویسُم دورو نَن.

²¹ بعدی، وا منطکه ئُوی سوریه و کیلیکیه رفتُم.

²² کلیسائُوی یهودیه که در مسیحَن، اُ موکَع هِنو به مه اَ رو کیافه شُناشناخت.

²³ اُشُ فَکَه شاشنُوتَ که: «اُ مَردی کِ پِشتِه به ما اذیت و آزار شَرِسُند، الان همو ایمُنیُ اعلام اَکِردِن که یه زَمُنی سعی شَکِه نابودی بُکنت.»

²⁴ و اُشُ وا خاطر مه بِی خدا حمد و ثنا شُکِه.