اعمال رسولان 26 - کتاب مقدس به زبان بندری

پولس جلو آگْریپاس اَ خوش دفاع اَکُنت

¹ پَ آگْریپاس پادشاه به پولس ایگو: «اجازه اِتهَه بِی دفاع اَ خوت گَپ بِزِنی.» اُغایه پولس با دَسِ خو اشاره ایکه و اَ خو ایطو دفاع ایکه:

² «آگْریپاسِ پادشاه، ایی افتخارن بِی مه که اِمرو در محضر شما درباره همۀ اتهامویی که یهودیُ بِی مه شُزَدِن، اَ خوم دفاع اَکُنُم.

³ مخصوصاً وا خاطریکه شما با همۀ رسم و رسوم یهودیُ و اختلافوی میونِشُ آشنایی. پَ اَ شما خواهش اُمهَستِن با حوصله به گَپُم گوش هادِی.

⁴ «یهودیون همشُ اَدونِن که مه اَ نوخواستگیم چطوکا زندگی اُمکِردِن، یعنی اَ همو اَوِّل که میون ملت خوم و توو شهر اورشلیم ئَرُم.

⁵ اُشُ خیلی وختن که اییُ اَدونِن و اگه بُخوان، اِتونِن گواهی هادِن که مه طِبکِ سختگیرترین فرقه دینِمُ یعنی به عنوان یه فَریسی، زندگی اُمکِردِن.

⁶ و اِمرو وا خاطر امیدُم به اُچه که خدا به جدُمُ وعده ایدادِن، ایجا ووستادَم و محاکمه اَبُم.

⁷ همو وعده که دوازده طِیفه ما شُو و رو، به خدا وا جِد پرستش اَکُنِن، به امید ایکه ایی وعده ئو وا دَس بیارِن. ای پادشاه، وا خاطر همی امیدن که یهودیُ به مه متهم شُکردِن.

⁸ شمایی که ایجایین به چه باورتُ نابو که خدا مُردَئُنُ زنده اَکُنت؟

⁹ «مه خومَم کانع بودَرُم که بایه به ضدّ نُم عیسی ناصری خیلی کارُ بُکنُم.

¹⁰ و توو اورشلیمَم همیطو اُمکه. مه بعد اَ ایکه اَ کاهنوی گَپ اختیار اُمگه، نه فَکَه به خیلی اَ اُشُویی که به مسیح ایمُن شُهسته زندونی مَکِه، بلکه موکعی که به مرگ محکوم شابو، به ضدّ اُشُ رِی مَدا.

¹¹ خیلی وختُ هم به اُشُ توو همۀ عبادتگاهوی یهودیُ مجازات مَکِه و سعی مَکِه که مجبور بَشِن کُفر بگن. ایکَک اَ دَسِشُ گِرِنگی ئَرُم که حتی تا شهروی دور هم دُمبالشُ مَرَه و اذیت و آزارشُ مَکِه.

پولس اَ ایمُن واردن خو اَگِت

¹² «توو یه تا اَ ایی سفرُ، با اُ اختیار و حکمی که اَ طَرَه کاهنوی گَپ اُمهَستَه، وا شهر دمشق مَرَفتَ.

¹³ ای پادشاه، سر ظهرَ، که توو راه یه نوری اُمدی که اَ آسَمُنَ. اُ نور روشنتِه اَ اَفتُوَ و دور مه و همسِنگارُم دِرَخشی.

¹⁴ وختی همه مو رو زمین کَفتیم، مه صدایی مِشنُت که به زَبُن عبرانی به مه شَگُو: ”شائول، شائول، به چه به مه اذیت و آزار اَرِسونی؟ تو وا لِغَت زدِن به میخُ بِی خوت ضرر اَرسوندِی!“

¹⁵ اُمگو: ”سرورُم، تو کی؟“ خداوند ایگُفت: ”مه عیسی اَم همو که تو اذیت و آزارش اَرِسونی.

¹⁶ ولی هُرُس و رو پائو خو ووستا. به چه که مه با ایی هدف بِی تو نَمایُن بودَم که به تو مَعیَن بُکنُم تا نوکر و شاهد مه بِشی و به چیزُیی که اَ طریق اُ به مه اِتدیدِن و به اُ چیزُیی که مه اَ طریقش بهت نَمایُن اَبُم، گواهی هادِی.

¹⁷ مه بِی تو اَ دَس کومِت و اَ دَس غیریهودیُن آزاد اَکُنُم. اَ دسِ همو غیر یهودیونی که بِی تو حدشُ اَفِرِستُم

¹⁸ که چِهمُنِشُ واز بُکنی، تا اَ تُریکی به نور، و اَ کُدرَت شِیطُن به طَرَه خدا بَربِگَردِن، تا گناهُشُ بخشیده بُبوت و میون کسونی که به وسیله ایمُنِ به مِه گُزین بودَن، سهمی شُبَشِت.“

¹⁹ «پَ، ای آگْریپاسِ پادشاه، مه اَ اُ رویایی که اُمدی و اَ آسَمُنَ نافرمُنی اُمنَکِه.

²⁰ بلکه اَوِّل میون مردم دمشق، بعد توو اورشلیم و کُل منطکه یهودیه، و همیطو میون غیریهودیُن اییُ اعلام اُمکه که بایه توبه بُکنِن و به طَرَه خدا بَربِگَردِن و کارویی بُکنِن که نِشُن هادِه توبه شُکردن.

²¹ به هِمی خاطرَ که یهودیون به مه توو معبد شُگِه و شُخواست اُمبُکُشِن.

²² تا اِمرو، خدا به مه کمک ایکِردِن و الان ایجا ووستادَم و به همه، اَ کوچک و گَپ، گواهی اَدَم. گَپِ مه چیزی جُلَ اُ نین که پیغُمبَرُن و موسی پیغُمبَر شُگُفتِن که بایه اِتفاک بِکِت:

²³ ایی که مسیح بایه زجر بِکَشِه و اَوِّلین کسی بُبوت که اَ میون مُردَئُن زندَه اِبوت، تا روشناییُ هم به کوم ما و هم به غیر یهودیُ اعلام بُکنت.»

²⁴ وختی پولس با ایی گَپُن اَ خوش دفاع شَکِه، فِستوس با صدای بلند ایگو: «پولس، تو گنوغ بودِی! زیادی دونِستِنت، به تو گنوغ ایکِردِن.»

²⁵ ولی پولس ایگو: «عالیجناب فِستوس، مه گنوغ نَهُم، بلکه مه حکیکتُ اَگَم و گَپُنی اَزَنُم که با عکل جور در اَتا.

²⁶ به چه که پادشاه خویی اَ ایی چیزُ واخبرن و مه با پاهار وا اُ گَپ اَزَنُم. وا خاطریکه مه مطمئنُم که هیچِتا اَ ایی چیزُ اَ زیر نظرش در نَرفتِن، چونکه چیزی نِبودِن که یه گوشه، زَفتکایی اِتفاک کَفتِن.

²⁷ ای آگْریپاسِ پادشاه، شما به پیغُمبَرُن اعتکاد تُهَه؟ اَدونُم که اعتکاد تُهَه.»

²⁸ آگْریپاس به پولس ایگو: «تَوا به همی زودی به مه کانع بُکنی که مسیحی بَشُم؟»

²⁹ پولس ایگو: «اَ خدا مَوات که دیر یا زود، نه فَکَه شما، بلکه همۀ کسونی که اِمرو به مه گوش اَدادَن، مثه مه بَشِن، البته نه توو زنجیل!»

³⁰ اُغایه پادشاه پا بو و فَرمُندار و بِرنیکی و بکیه کسونی که باهاشُ نِشتَرِن هم بلند بودِن،

³¹ وختی که اَ اُجا در بودِن به همدگه شُگُو: «ایی مرد کاری اینَکِردِن که لایِکِ مُردِن یا زندون بَشِت.»

³² آگْریپاس به فِستوس ایگو: «اگه ایی آدم اینَخواسته که توو دادگاه امپراطور روم محاکمه بَشِت، شِبو همی حالا آزاد بَشِت»