اعمال رسولان 17 - کتاب مقدس به زبان بندری

پولس و سیلاس توو شهر تَسالونیکی

¹ وختی پولس و سیلاس اَ شهروی آمْفیپولیس و آپولونیا رد شُکِه، به شهر تَسالونیکی هُندِن، که اُجا یه عبادتگاه یهودی ایشَستَه.

² پولس طِبکِ رسم همیشگیش به عبادتگاه رَه. اُ سه تا شنبه پشت سر هم اَ نوشته ئُوی مقدّس با اُشُ بحث شَکِه

³ و توضیح شَدا و ثابت شَکِه که لازمَ مسیح زجر بِکَشِه و اَ مُردَئُن زنده بَشِت. اُ شَگُو: «ایی عیسایی که به شما اعلام اَکُنُم، همو مسیح موعودِن.»

⁴ یه عده اَ اُشُ و همیطوَم یه جمعیت گِپی اَ یونانیوی دیندار و زَنُن بُرِشدار هم که تعدادشُ کم نَهَستَه، کانع بودِن و واکِل پولس و سیلاس بودِن.

⁵ ولی یهودیون دِکّشُ ایکه، و مُشتی آدم اوباش و شرور اَ توو کَل و کوچه ئو جمع شُکِه، گروهی درست شُکِه و توو شهر شِین راه شُکردون. اُشُ توو لَهَر یاسون رختِن تا به پولس و سیلاس اَ لَهَر در بیارِن و میون جمعیت بُبَرِن.

⁶ وختی شُنِتونِست به اُشُ پیدا بُکنِن، به یاسون و یه عده دگه اَ کاکائُن، پهلو گَپُن شهر کَهکَشُر شُکِه و غار شُزَه: «اُ مردویی که دنیائو به هم شُرِختِن، وا ایجا هم هُندِن

⁷ و یاسون به اُشُ داخل لَهَر خو ایبُردِن. ایشُ همشُ به ضدّ فَرمُنوی امپراطور روم عمل اَکُنِن و اَگَن که یه پادشاه دگه هَه که نُمی عیسان.»

⁸ وختی مردم و گَپُن شهر ایی گَپُ شُشنُت، پریشون بودِن.

⁹ اُشُ اَ یاسون و بکیه یه خو پول بِی ضمانت شُگِه، بعد وِلِشُ شُکِه.

پولس و سیلاس توو شهر بیریه

¹⁰ کاکائُن غایه شُو، فورنی بِی پولس و سیلاس وا شهر بیریه شُفِرِستا. اُشُ وختی به اُجا رسیدِن، به عبادتگاه یهودیُ رفتِن.

¹¹ ایی یهودیون نجیب تِه اَ یهودیونِ تَسالونیکی هَستَرِن. اُشُ کَلُم خدائو با اشتیاق کِبول شُکِه و هر رو نوشته ئُوی مقدّسُ با حواس جمعی شاخونَده تا بِگینَن که ایی چیزُ همیطوِن که ایشُ اَگَن، یا نه.

¹² پَ ایطوکا بو که عدۀ زیادی اَ یهودیون ایمُن شُوا و تعداد زَنُن و مردون یونانی سرشناسی که ایمُن شُوا هم کم نَهَه.

¹³ ولی وختی یهودیونِ تَسالونیکی شُفَهمی که پولس توو بیریه هم کَلُم خدائو اعلام ایکِردِن، اُجا اَم هُندِن و به جماعت سُک شُکِه و شِین به پا شُکِه.

¹⁴ پَ کاکائُن درجا بِی پولس وا طَرَه تیُو شُفِرِستا، ولی سیلاس و تیموتائوس توو بیریه مُندَن.

¹⁵ کسونی که وا پولس ئَرِن، تا شهر آتن واکِلی بودِن، و بعد وا یه فَرمُنی که اَ پولس بِی سیلاس و تیموتائوس شُگِه ازش جدا بودِن، اُ فَرمُن اَم ایی هَستَه که سیلاس و تیموتائوس بایه هرچه زودته حد پولس بِرَن.

پولس توو شهر آتن

¹⁶ وختی پولس توو آتن منتظر اُ دو نُفر هَستَه، اَ ایکه ایدی شهر پُر اَ بُتون، در روح خو پریشون بو.

¹⁷ پَ، توو عبادتگاه با یهودیون و یونانیوی دیندار و تو میدون شهر هر رو وا هر کَ که رو به رو شِبو بحث و گَپ و گفت شَکِه.

¹⁸ چَن تا اَ فیلسوفون اپیکوری و رواقی هم با پولس جر و بحث شُکِه. بعضی اَ اُشُ شاگو: «ایی یاوَه‌گو چه شَوات بِگِت؟» بکیه شاگو: «مِثکِه خدائُن دگه ئو تبلیغ اَکِردِن.» چون پولس، عیسی و زنده بودِن مُردَئُن اعلام شَکِه.

¹⁹ اُشُ به پولس شُسِی و به شورای ’آریوپاگوس‘ شُبُرد و بهش شُگُفت: «اِبو مائم بُدُنیم، ایی تعلیم جدیدی که اَدادِی چِن؟

²⁰ چونکه گَپُنِت به گوش ما عجیب غریبن. پَ ماوات بُدُنیم که معنی ایی گَپُنِت چِن.»

²¹ همۀ مردم آتن و غریبه ئُویی که اُجا زندگی شاکِه، وخت خو صرف هیچ کار دگه ای شُناکه جُلَ ایکه درباره عکیده ئُوی جدید گَپ بِزَنِن یا بِشنُوِن.

²² پَ پولس میون شورای ’آریوپاگوس‘ ووستا و ایگو: «ای مَردُن آتنی، اَدیدم که شما اَ هر نظر خیلی دیندارین.

²³ چون موکعی که توو شهر مَگشت و اُ چیزُییُ که شما نَپَرستیدِیُ نگاه مَکِه، یه جای کُربُنی اَم اُمدی که روش شُنوشته: ”بِی خدای ناشناخته“. الان، مه اُ ناشناخته ای که اَپَرستین، وازتُ اعلام اَکُنُم.

²⁴ «خدایی که دنیائو و هرچه که توشِن درست ایکه، صاحب آسَمُن و زمینِن و توو معبدویی که وا دَس آدمُ درست اِبو زندگی ناکُن.

²⁵ دَسُنِ آدمُ ناتون به خدا خذمت بُکنت، مثکه اُ به چیزی احتیاج ایشَه، به چه که اُ خوش به تَمُن آدمُ زندگی و بیم و همی چی اَدِت.

²⁶ اُ آدموی همه ملت ئُو اَ یه آدم به وجود ایوا تا رو کُل زمین زندگی بُکنِن؛ اُ، زمُنوی اَ کَبل مَعیَن بودَه ئو و اُ جایی که بایه زندگی بُکنِنُ مشخص ایکه،

²⁷ تا آدمُ پِی خدا بَشِن، بلکم جُستی بِگَردِن و به اُ پیدا بُکنِن، با ایکه خدا اَ هیچ یِک اَ ما دور نین.

²⁸ به چه که: «”در اُن که زندگی و جنب و جوش و هَستی مُهَه؛“ همطو که حتی بعضی اَ شاعروی خوتُ هم شُگُفتِن که: «”واکعاً ما اَ نسل اُئیم.“

²⁹ «پَ چون اَ نسل خداییم، درست نَن ایطوکا فکر بُکنیم که ذات الهی مثه بُتی اَ طِلا یا نُگرَه یا سنگین که آدمُ وا هنر و تصورشُ نَکش شُبَستِن.

³⁰ کِدیمُ، خدا اَ ایطو نادونیی چِش پوشی شَکِه. ولی الان به همۀ مردم، همه جا حکم اَکُنت که توبه بُکنِن.

³¹ به چه که اُ یه روزیُ مَعیَن ایکِردِن، که توو اُ روز اَ طریق مَردی که تعیین ایکِردِن، بِی دنیا عادلانه حکم اَکُنت، و با زنده کِردِن اُ آدم اَ مُردَئُن، به همه در ایی مورد اطمینُن ایدادِن.»

³² اُشُ وختی درباره زنده بودِنِ مُردَئُن شُشنُت، بعضیُشُ رشخند شُکِه، ولی بعضی دگه شُگُفت: «ماوات درباره ایی کضیه دوباره ازت بِشنُویم.»

³³ پَ، پولس اَ میونِشُ رَه.

³⁴ ولی یه عده اَم واکِل پولس بودِن و ایمُن شُوا. میون اُشُ دیونیسیوس، که عضو شورای ’آریوپاگوسَ‘، و یه زن که نُمی داماریسَ، و چَن نُفر دگه هم هَستَرِن.