۱قرنتیان 11 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ اَ مه الگو بگیرین، همطو که مه اَ مسیح الگو اَگیرُم.

دعا و نبوّت زنُن توو کلیسا

² وا خاطریکه به مه توو همِی چی وا یاد اَتارین و رسم و رسوم ئُو همطو که بهتُ اُمسپارد، نگه اَکُنین، ازتُ تعریف اَکُنُم.

³ ولی مَوات اییُ بُدُنین که سر هر مَرد، مسیحِن و سر زن شوشِن و سر مسیح خدان.

⁴ هر مَردی که وا سر پوشیده دعا یا نبوّت اَکُنت، به سر خو بی حرمتی ایکِردِن.

⁵ ولی هر زنی که سر دری دعا یا نبوّت اَکُنت، به سر خو بی حرمتی ایکِردِن؛ ایی کارش مثه ایین که سر خو ایتِراشتِن.

⁶ چون اگه یه زنی سر خو نپوشونه، پَ بایه مودُیِ سر خو بچینه؛ ولی اگه بِی زن عیبن که مودُنُ خو بچینه یا بِتِراشه، بایه سر خو بُپوشونِه.

⁷ مَرد نبایه سر خو بُپوشونِه وا خاطریکه اُ شکل و شمایل و جلال خدان ولی زن، جلال مَردِن.

⁸ چونکه مَرد اَ زن درست نِبو، بلکه زن اَ مَرد درست بو.

⁹ مَرد بِی زن خَلک نِبو، بلکه زن بِی مَرد خَلک بو.

¹⁰ وا هِمی خاطر و وا خاطر فرشته‌ئُون، یه زن بایه سری بُپوشونِه تا نِشُن هادِه که زیر اقتدارِن.

¹¹ با ایی حال، در خداوند، نه زن اَ مَرد جدان، نه مَرد اَ زن.

¹² چون همطو که زن اَ مَرد درست بو، همطوَم حالا مَرد اَ زن وا دنیا اَتات. همِی چی اَ طَرَه خدان.

¹³ خوتُ حکم بُکنی: درستِن که زن سر دری به درگاه خدا دعا بُکنت؟

¹⁴ مگه طبیعت، خویی وازتُ یاد نادِه که اگه مَردی مودُیِ بلند ایبَشِت، بِی اُ عیبن،

¹⁵ ولی اگه زنی مودُیِ بلند ایبَشِت بِی اُ عزّتن؟ چون مودُنِ زن بِی ایی بهش داده بودِن تا سری بُپوشونِه.

¹⁶ اگه اَم کسی بُخواد توو ایی کضیه جر و بحث بُکنت، اییُ بُدُنِت که نه ما و نه کلیسائُوی خدا ایطو رسمی مُنی.

شُمِ خداوند

¹⁷ ولی با ایی چیزُیی که الان بهتُ مابگم ازتُ تعریف ناکُنُم، به چه که موکعی که دور هم جمع اِبین به جای فُیدَه باعث ضررین.

¹⁸ به چه که اولاً وختی به‌عنوان کلیسا دور هم جمع اِبین، اَشنُوُم که میونتُ جدایی هَه و تا یه حدّی اییُ باور اَکُنُم.

¹⁹ چون میونتُ بایه تفرقه بَشِت تا ایطوکا اُ آدمویی که میونتُ خالصن معلوم بَشِن.

²⁰ موکعی که شما دور هم جمع اِبین، اُ چیزی که اَخارین شُمِ خداوند نَن.

²¹ چونکه موکِع خوراک خاردِن، هَرکَ شُمِ خو اَسِت و جلو جلو اَخارِه، و ایطوکا یه تا گُشنه اَمونِت، و یه تا دگه مَست اِبو.

²² مگه لَهَر تُنی که داخلی بُخارین و بُنوشین؟ یا ایکه کلیسای خدائو خوار اَکُنین و اُشُویی که هیچ چی شُنیُ شرمُنده اَکُنین؟ چه تُبِگم؟ بِی ایی کار ازتُ تعریف بُکنُم؟ نه، ناکُنُم.

²³ چون مه اُنچه که به شمام اُمدائو خوم اَ خداوند اُمگه، ایکه خداوند عیسی اُ شُووی که بهش خیانت بو، نُنُ ایسِیُ

²⁴ و بعد اَ ایکه شُکر ایکه، پَرک ایکه و ایگو: «ایی بدن مِن، که بِی شمان. ایی کار وا یاد مه اَنجُم هادِین.»

²⁵ همیطو هم، بعدَ شُم، پیاله ئُو ایسِی و ایگُفت: «ایی پیاله، عهد جدیدِن در خون مه. هر دُفَه که اییُ اَخارین، ایی کار وا یاد مه اَنجُم هادِین.»

²⁶ چون هروَه ایی نُنُ بُخاری و اَ ایی پیاله سر بِکِشی مرگ خداوند عیسائو اعلام اَکُنین تا زَمُنی که بیاد.

²⁷ پَ هَرکَ طوری که درست نَن اَ ایی نُن بُخارِه و یا اَ پیاله خداوند بُنوشه در بدن و خون خداوند عیسی تقصیرکار به حساب اَتا.

²⁸ پَ هَرکَ بِی خو امتحان بُکنت، و اُغایه اَ اُ نُن بُخارِه و اَ اُ پیاله بُنوشه.

²⁹ چون هَرکَ بدون ایکه بدن خداوندُ تشخیص هادِه بُخارِه و بُنوشه، ایطوکا وا خاردِن و نوشیدن بِی خوش زیر محکومیت اَبَرِه.

³⁰ وا هِمی خاطرِن که خیلیُتُ لَوِز و مریضَن و یه عده اَتُ هم مُردِن.

³¹ ولی اگه ما واکعاً بِی خومُ حکم ماکِه، بِی ما حکم اینابو.

³² ولی اُغایه که خداوند به ما حکم اَکُنت، تربیت اِبیم تا با دنیا محکوم نَبِشیم.

³³ پَ ای کاکائُنُم، وختی بِی خاردِن شُمِ خداوند دور هم جمع اِبین، منتظر همدگه بُمونین.

³⁴ اگه کسی گُشنَن، توو لَهَر خو یه چیزی بُخارِت تا دور هم جمع بودِنتُ باعث محکومیتِتُ نَبَشِت. دربارۀ بکیه چیزُ هم وختی حدتُ هُندُم یه سر‌و‌سامونی اَدَم.