Вәғәзсе 1 - Изге Яҙма

¹ Йәрүсәлимдә батша булып торған Дауыт улының – Вәғәзсенең әйткәндәре:

² – Буш мәшәҡәт, – тине Вәғәзсе, – бөтәһе лә буш мәшәҡәт кенә!

³ Кешегә был ҡояш аҫтындағы ауыр хеҙмәтенән ни файҙа?

⁴ Бер быуын килә, бер быуын китә, Әммә донъя мәңге ҡала бирә.

⁵ Ҡояш ҡалҡа, ҡояш бата, Ҡалҡҡан еренә кире ашыға.

⁶ Ел көньяҡҡа иҫә, төньяҡҡа борола, Өйрөлә-өйрөлә иҫә, Шулай үҙ юлы менән әйләнеп йөрөй.

⁷ Барлыҡ йылғалар диңгеҙгә аға, Диңгеҙ иһә тулып ашмай. Йылғалар сыҡҡан еренә ҡайта, Ҡабат йылға булып аға башлай.

⁸ Бөтә нәмә лә хәлдән тайҙыра – Уларҙы тасуирларға һүҙ етмәҫ; Ҡарап-ҡарап та күҙ туймаҫ, Тыңлап-тыңлап та ҡолаҡтың танһығы ҡанмаҫ.

⁹ Элек нимә булған, шул йәнә булыр; Ни эшләнгән, тағы ла эшләнер. Был ҡояш аҫтында бер ниндәй ҙә яңы нәмә юҡ.

¹⁰ «Ҡара, бына был яңы», – тип әйткән саҡтар була. Ләкин ул да әүәл, беҙгә тиклемге дәүерҙәрҙә булған инде.

¹¹ Әүәлгеләр хәтерҙә ҡалмаған. Киләсәктә булыр нәмәләрҙе лә унан һуң килеүселәр иҫләмәҫ.

¹² Мин, Вәғәзсе, Йәрүсәлимдә Исраил батшаһы булдым.

¹³ Күк аҫтында нимәләр эшләнеүен зиһенем аша үткәреп һәм һынап ҡарап, төшөнөргә ҡарар ҡылдым. Алла әҙәм балаһына ыҙа өсөн биргән ауыр эштер былар.

¹⁴ Ҡояш аҫтында ҡылынған бар төр ғәмәлде күрҙем мин, былар бөтәһе лә – буш мәшәҡәт һәм ел ҡыуыу.

¹⁵ Кәкрене турайтып булмаҫ, Юҡ нәмәне һанап булмаҫ.

¹⁶ Күңелемдән: «Бына мин Йәрүсәлимдә үҙемә тиклем хакимлыҡ иткәндәрҙең бөтәһенән күберәк шөһрәт ҡаҙандым, аҡыл йыйҙым, зирәклек һәм белем тупланым», – тинем.

¹⁷ Мин зиһенемде ҡайҙа аҡыл, ә ҡайҙа дыуамаллыҡ һәм ахмаҡлыҡ икәнен белеүгә йүнәлттем. Әммә бының да тик ел ҡыуыу икәнен аңланым.

¹⁸ Аҡыл күп булғанда, ҡайғы ла күп, Белемен арттырған – хәсрәтен арттыра.