San Mateu 3 - EL Evangelio Segun San Mateo 1861

CAP. III.

¹ ’N AQUELLA temporáa dexóse ver Xuan Bautista pedricando nel ermu de Xudea,

² Y diciendo: Fei penitencia: porque ’stá cerquillina ’l reinu de los cielos.

³ Isti ye aquel de quien se dixo pel profeta Isaíes: Ye la voz del que clama nel ermu, diciendo: Aperiái ’l camin del Señor: enderezái so’ senderos.

⁴ Tria Xuan un vestíu de pilos de camellos, y un cintu de cuiru pel llombu: y la so vianda yeren llan-gostes y miel silvestre.

⁵ Entós diben encontrálu le’ xentes de Xerusalen, y de tóa la Xudea, y de tóa la rodiáa del Xordan;

⁶ Y yeren bautizáes per elli nel Xordan, confesando sos pecáos.

⁷ Pero como viés venir al so bautismu munchos de los fariseos y saduceos, díxoyos: ¡Ah castra de víbores! ¿quién vos dixo que con soles aparencies podéis fuxir de la ira que vos amaga?

⁸ Fei frutos dinos de penitencia.

⁹ Y dexáivos d’ aldiricar pa con vosotros: Tenemos per pá á Abran: porque yo vos digo que ye Dios quien, pa fer que nazan d’ istes piedres mesmes fios d’ Abran.

¹⁰ Mirái que ya ’stá arrimáu ’l achu á la raíz de los árboles. Y tóu árbol que non prodúz bon frutu, bastia-ránlu, y echaránlu al fuebu.

¹¹ Yo ye verdá que vos bautizo con agua pa movévos á la penitencia; pero ’l q’ ha venir en mió restru, ye mas forte que yo, y nin siguiera só dinu de llevái le’ sos calzes; elli ye quien vos ha bautizar nel Espritu santu, y nel fuebu.

¹² Elli tien ne’ sos manes el bieldu: y allimpiará dafecho so era: y so trigu meterálu nel orru, mas les payes amburaráles ’n un fuebu que non muerre.

¹³ Per isti tiempu vieno Xesús de Galilea al Xordan en busca de Xuan, pa que lu bautizás.

¹⁴ Pero Xuan non queria, y dicíai: ¿Debís tu bautizáme á min, y quies que yo te bautize?

¹⁵ Á lo que arrespuendiói Xesús, diciendo: Tu dexa ’gora; q’ ansina ye como convién que nosotros compliamos tóa xosticia. Xuan entós dexólu.

¹⁶ Dempués de bautizáu Xesús, desque salió del agua, fisgáronse los cielos, y vió amiyar al Espritu de Dios como si fues una palombina, y aposáse so elli.

¹⁷ Y oyóse una voz del cielu que dicia: Isti ye ’l mió fiu queríu, en quien yo me fuelgo.