S. Mat 6 - Šéiti Vangejlelj𝑒 si Matéu 1869 (Kalabria)

Krie VI.

¹ Rúani te mos bẽni te miren teje perpara njérezvet, se te jini pâr ka atá: se nemós nẽng kini rrôg ka Tata îje, tše ešt nder kjíelet.

² Kûr poka befše ljimósene, mos i bíeš bririt perpara tîj, si bẽnjen ipókritrat te sinagogat, e te gjitonît se te jên nderúar ka njérezit: per vertét ju θom, atá pátetin rrogen e tire.

³ Po kûr ti bẽn ljimósene, mos te die dora jote e mandžîne tše te bẽn e diaθta jote:

⁴ Se ljimósena jote te jêt mbe fšeχur, e Tata ite, tše šeχ nde te fšéχurit, aí te jep mpalís.

⁵ E kûr parkaljefše, mos jêše si ipókritrat, tše dúan te rrîn tue parkaljesur te sinagogat e te anat e kjátsevet, se te jên pâr ka njérezit: per vertét ju θom, atá pátetin rrogen e tire.

⁶ Ti prana, kûr parkaljefše, χîre te špiza jote, e mbulíjetur deren, parkaljés Taten tẽnte fšéχura: e Tata it tše šeχ nde te fšéχurit, te jep sbuljúar.

⁷ Tue parkaljesur prana, mos beši šûm fiâlje, si džentíljete. Pse atire i duket se me te foljet šûm jân te gjégjur.

⁸ Mandái mos i gjíteši atire. Se Tata îje dî, tše ju ljipset, mê pâr se te ja ljipni.

⁹ Keštú poka ju kin te parkaljéseni: Tata în, tše jê te kjíelet: kjofte šeiterúar émeri it.

¹⁰ Árθete rregjería jote. Kjofte bẽn veljema jote, si nde kjíel, eδé mbi δê.

¹¹ Buken tên te perdíšemen ẽmna sot.

¹² E ndeljena neve detirat tona, si eδé na ja ndeljemi atire tše kân te na japen.

¹³ E mos na síelše nder tantatsiúna. Po lješona ka i ljigu. Pse jótia ešt rregjería, e fukjía, e ndera nder gjiθ motrat. Aštú kjofte.

¹⁴ Pse nde ju ndeljefšit njérezvet ftesmet e tire: ju i ndeljén eδé juve Tata îje tše ešt nder kjíelat.

¹⁵ Nde prana ju nẽng ndeljefšit njérezvet ftesmet e tire: mẽngu Tata îje ju ndeljén ftesmat túaje.

¹⁶ Kûr prana agjerofšit, mos kjofšit si ipókritrat te mẽrúar. Se škatarronjen fakjet e tire, te buθtonen njérezvet se agjeronjen. Per vertét ju θom, se pátetin rrogen e tire.

¹⁷ Ti prana, tue agjerúar, ljimó kríet tẽnte, e ljâje fakjen tẽnde,

¹⁸ Te mos dukeš njérezvet se agjerón, po Tates tẽnte, tše rrî i fšeχur: e Tata it, tše šeχ nde te fšéχurit, te jep sbuljúar.

¹⁹ Mos mbjiδni per ju terzore mbi δê: ku kopitsa, e rrudza i grisen: e ku latrunte škúljenjen, e kalonjen.

²⁰ Po mbjiδni per ju terzore nde kjíel: ku jo kopitsa, jo rrudza i grisen, e ku latrunte nẽng škúljenjen, ne kalonjen.

²¹ Pse ku ešt terzúari it, atié ešt eδé zémera jote.

²² Χiljnari kurmit ešt siu. Andái nde siu it kjoft i θiélet: gjiθ kurmi it vién i škeljkíer.

²³ Nde prana siu it kjoft i kekje: gjiθ kurmi it vién i vreret. Per kte nde drita, tše ešt tek ti, ešt e vreret: sa mê t’ érretit?

²⁴ Mosnjerî mund šurbênje di zotra: pse o kat dêt ljik njerin, e mîr jetrin: o kat ndíχenje njerin, e jetrin te mos e ndikurônje. Nẽng mund šurbeni Tenzôn, eδé mammunin.

²⁵ Per kte ju θom, te mos láveni per gjelen têje tše kin χani, e tše kin pini, ne per kurmin têje tše kin véšeni. Nẽng ešt gjela mê se te ngrenit: e kurmi mê se te véšurit?

²⁶ Vreni zókjete e kjíeles, se nẽng mbiélen, nẽng kúarnjen, nẽng mbiéδen nde katokjet: e Tata îje i kjíeles i tagjisen. Ju nẽng veljeni mê se atá?

²⁷ E kuš nder ju me trût e tîje mund štônje mbi gjelen e tîje nje berrulje?

²⁸ E per te véšuren pse láveni? Vẽni nde kufî se si rriten džiljet e šešit: nẽng šurbenjen, e nẽng tiéren.

²⁹ Pra ju θom, se mẽngu Salamuni me gjiθ pantoχjît e tîje u‐stoljise si nje nder kta.

³⁰ E nde barin e jaštes, tše sot ešt, e neser štiχet nde furret, Inzót vešen keštú: sa mê šûm juve me pak bes?

³¹ Andái mos u‐lavšit, tue θẽn: Tše χami, o tše pimi, o tše véšemi?

³² Pse gjiθ kto šurbise gjindet i kerkonjen. E Tata îje i kjíeles dî, se gjiθ kto ju duχen.

³³ Kerkoni poka mê pâr rregjerîn e Tinzoti e te dréiten e tîje: e kto šurbise ju štoχen juve.

³⁴ Andái mos u‐lavšit per néserin. Se menasmi kat kêt trût per té. I sosen dítese e kékjia sâje.