S. Mat 20 - Šéiti Vangejlelj𝑒 si Matéu 1869 (Kalabria)

Krie XX.

¹ I gjet rregjería e kjíelvet njeríut zotit špîs, tše dúal me bẽn dit te mirr me rrôg jurnatiéret te vrešta tîje.

² E po tše u‐ndrekje me jurnatiéret nje δinâr diten, i dergói te vrešta tîje.

³ E dâlje jašt si te e treta ôr, pâ te tiêr nde kjatset tše rrijen prapt,

⁴ E θa atire: Étseni eδé ju te vrešta, e até tše ju ngaft ú ju jap.

⁵ E atá vân. Dâlje papâ si te e gjašta, e te e néndeta ôr: beri eδé aštú.

⁶ E dâlje si te njembeδiéteta ôr, gjet te tiêr tše rrijen prapt, e i θa: Pertšé rrini ktú gjiθ diten pa bêre gjê?

⁷ Θôn atîje: Se mosnjerî na múar me rrôg. Aí θot atire: Étseni eδé ju te vrešta: e até tše kjofte drékjete, kini.

⁸ Arδur prana mbrémanet θot i zoti vréštese atîje tše i bẽ́neje piéste: Θerrite jurnatiéret, e jipi rrogen, zẽnur ka te lúrtemit njera tek te paret.

⁹ E arδur atá te njembeδiétes ôr, múartin nganjé nje δinâr.

¹⁰ Arδur prana te paret, pantéχejen se kiš te mírrejen mê šûm: e múartin eδé atá nje δinâr per nje.

¹¹ E tue mârr murmurísejen kunter zotit špîs,

¹² Tue θẽn: Kta te lúrtemit bẽ́n nje ôr, e ti i bere gjiθnjé me nê, tše kjeltim ngraχ barren e dites, e vapen.

¹³ E aí pergjegjur, θa njei nder ta: Mik, ú nẽng te bẽnje nje te štrẽmbur: nẽng u‐ndrekje me mua per nje δinâr?

¹⁴ Mirre tẽndin, e ets: ú dua te jap eδé ketîje te lúrtemit si tîj.

¹⁵ O nẽng me jipet mua te bẽnje tše dua te šurbiset time? o siu it ešt i kekje, se ú jam i mîr?

¹⁶ Keštú te lúrtemit kan te jên te pare, e te paret te lurtem. Se šûm jân te θerritur, e pak te sgjeδur.

¹⁷ E ngjitur Džesúi Džerusalêm, mbióθ dimbeδiét δišípuljit menjân te uδa, e i θa:

¹⁸ Njô na ngjítemi Džerusalêm, e i Biri i njeríut vién i δẽn te dúart kréravet e príftravet, e Skríbravet, e e kundanárejen te vdês,

¹⁹ E e japen gjíndevet χúaje, se te kjéšenjen, te butmárenjen χûnje, e te vẽ̂n mbe krikje, e te e treta dit kâ te ngreχet.

²⁰ Aχíera ju kjas e jema te biljvet Dzebeδéut me te biljt e sâje, tue aδorartur, e tue ljipur gjê ka aí.

²¹ E aí θa asâje: Tše do? Θot atîje: Θúaj t’ uljen kta te biljte tim, nje ka e diaθta jote, e nje ka e mandžinta te rregjería jote.

²² E pergjegjur Džesúi, θa: Nẽng dini tše ljipni. Mund pini kjeljkjin, tše kam te pî ú, e te pakzóneni te pakzimi, tže ú pakzonem? Θôn atîje: Múndemi.

²³ E aí θot atire: Kjeljkjin tim ju e pini: e te pakzimi, tse ú pakzonem, pakzóneni, po t’ úljeni ka e diaθta o ka e mandžinta ime nẽng ešt per mua te ju e jap, po ešt per atá kui kje dertúar ka Tata im.

²⁴ E po tše e gjékjetin te δiétete, u‐ndzerráretin me te di vlézerit.

²⁵ E Džesúi θerritur atá, i θa: Dini se te paret e gjíndevet jân te zotrat mbi atá: e te mbeδénjete i mbânjen perpóš.

²⁶ Jo keštú kâ te jêt nder ju: po aí tše dafte nder ju te bẽnet i maθ, kjofte šerbetúari îje:

²⁷ E aí tše dafte nder ju te jêt i pari, kjofte gradzuni îje.

²⁸ Aštú si i Biri njeríut nẽng erθ t’ iš i šurbíer, po te šurbênj, e te jâp gjelen e tîje pre te biérit te šûmve.

²⁹ E tue dâlje atá ka Džériku, vate pas atîje šûm gjinde;

³⁰ E njô di te verber uljur per úδie, po tše gjékjetin, se škon Džesúi, θerrítetin, tue θẽn: Ki ljipisî per nê, Zot, biri Daviδit.

³¹ E gjíndia i nemeréneje se te kjétešin. E atá mê šûm θerrísien, tue θẽn: Ki ljipisî per nê, Zot, biri Daviδit.

³² E kjintrúar Džesúi, i θirri, e θa: Tše doni te ju bẽnje?

³³ Θôn atîje: Zot, se te na χapen sît.

³⁴ E mundur zémerie Džesúi, ngau sît e tire. E mbiátu pân sît atire, e atá u‐bẽ̂n pas atîje.