S. Mat 19 - Šéiti Vangejlelj𝑒 si Matéu 1869 (Kalabria)

Krie XIX.

¹ E kje, se kûr fernói Džesúi kto te folja, u‐nis ka Galiléa, e vate te anat e Juδês mbatân Džurdanin,

² E u‐nísetin pas atîje gjinde šûm, e i šerói atié.

³ E ju‐kjásetin Fariserat tue tantúar, e tue θẽn atîje: Nd’ ešt i δẽn njeríut te ljerênje grúan e tîje, per tšedó šurbés?

⁴ Aí pergjegjur, θa atire: Nẽng δiavastit, se aí tše beri atá tše te paren χêr, i beri maškul e femer?

⁵ E θa: Per ket šurbés njeríu kâ te ljerênje te jatin, e t’ jemen, e kâ te i ngjitet grúas tîje, e kan te jên di vet nde nje miš.

⁶ Prandái nẽng jân mê di, po nje miš. Pre kte até tše perzíeiti Inzót, njeríu te mos e ndânje.

⁷ Θôn atîje: Pertšé pra Moiséu kumandói te jipej ljibreti te ndáiturit, e te ljereχej ajó?

⁸ Θot atire: Pse Moiséu per zémeren e nguret têje ju lja te ljerejet šokjet túaje: po tše te paren χêr nẽng iš keštú.

⁹ Ú pra ju θom, se aí tše ljerefte grúan e tîje, mosse per te turperúame, e márrete per nusse njater, bẽn aδultêre: e aí tše márrete per grúa nje te ljeríer, bẽn aδultêre.

¹⁰ I θôn δišípuljit e tîje: Nde keštú ešt fani i njeríut me te šokjen, ẽng ê mîr te martúarit.

¹¹ E aí θa atire: Jo gjiθ rrembenjen ket fiâlje, po atá kui kje δẽn.

¹² Pse jân te šerúam, tše ka barku se jemes ljên keštú: e jân te šerúam, tše kjên šerúar ka njérezit: e jân te šerúam, tše šerúan atá vetχên per rregjerîn e kjíelvet. Kuš mund e ndeljgônje é te ndeljgônje.

¹³ Aχíera i kjên siêl perpara tsa diáljeraz, se te vêje dúart siper atire, e te parkaljésneje. E δišípuljit i nemerejen.

¹⁴ Po Džesúi θa atire: Ljeni diáljerazit, e mos i rrejirni te vĩnjen tek ú: pse e tíria ê rregjería e kjíelvet.

¹⁵ E po tše vû dúart siper atire, u‐nis atêje.

¹⁶ E njô, kjasur nje, θa atîje: Δáskalje i mîr, tše te mîr ú kam te bẽnje se te kêm gjelen pa‐fernúam?

¹⁷ E aí i θa: Pertšé me θua te mîr? Mosnjerî ešt i mîr, mosse nje, Inzót: Nde prana do te χĩnješ te gjela, bẽn ató tše kjên kumandúar.

¹⁸ Θot atîje: Tsiljat? E Džesúi θa: Te mos vratš: Te mos beš aδultére: Te mos kalóš: Te mos beš martrîn rrê:

¹⁹ Nderó tet’ at, e tet’ ême, e dúaš mîr gjitonin tẽnte si vetχên.

²⁰ Θot atîje trimθi: Gjiθ kto šurbise i rúajeta tše ka te rît tim; tše me ljipset mê?

²¹ Θa atîje Džesúi: Nde do te jêš i têr i mîr, ets, šite petkat, e jípia te némurvet, e kê nje terzúar nde kjíel: nga, e veju pas meje.

²² E gjegjur trimθi te foljet, u‐nis i χeljmúar: pse kiš petka šûm.

²³ Džesúi prana θa δišípuljevet e tíje: Per vertét ju θom, se jo tšíesu i begati mund χĩnje te rregjería e kjíelvet.

²⁴ E papâ ju θom: Ešt mê ljê te škônje nje kamêl per bíθezen e gjeljperes, se i begati te χĩnje te rregjería e Tinzoti.

²⁵ E po tše e gjékjetin, δišípuljit e tîje, u‐mērúan šûm, tue θẽn: Kuš keštú mund salvonet?

²⁶ E vréitur atá Džesúi, i θa: Pas njérezvet kî se mund jêt: po pas Tinzoti mund jên gjiθséi.

²⁷ Aχíera pergjegjur Piétri, θa atîje: Šiχ se na ljâm gjiθséi, e érθetim pas tîj: tše kat jêt andái per nê?

²⁸ E Džesúi θa atire: Per vertét ju θom, se ju, tše érθetit pas meje, nde gjelet e rê kûr t’ uljet i Biri i njeríut mbi θrôn e δoks tîje, eδé ju vini e úljeni mbi dimbeδiét θrone, tue juδikúar dimbeδiét piéste e Israélit.

²⁹ E nganjé, tše lja špîn, o vlézerit, o motrat, o jatin, o jemen, o šokjen, o biljte, o δerat per pajet émerit tim, kâ te mârr pre nje kjint, e kâ te trašigônje gjelen e gjiθ‐motit.

³⁰ E šûm te pare kan jên te lurtem, e te lurtem te pare.