S. Mat 10 - Šéiti Vangejlelj𝑒 si Matéu 1869 (Kalabria)

Krie X.

¹ E θerritur dimbeδiét δišípuljit e tîje, i δa atire zotrîn e špírtravet te χúaje, se ti ndziéren, e te šerónjen nga semûnd, e nga te viljakosur.

² Émeret e dimbeδiét Apóstuljevet jân kta. I pari, Simuni tše θeχet Piéter, e Ndreu vlau tîje,

³ Jápeku i Dzebeδéut, e Janji vlau tîje, Feljipa, e Vártuli, Tumazi, e Matéu gabeljoti, Jápeku i Alféut, e Lebéu, tše u‐θerrít Taddê,

⁴ Simún Kananéu, e Juδa Skarióti, tše prana e šiti.

⁵ Kta dimbeδiét dergói Džesúi; po tše i porsiti, tue θẽn: Mos vafši te uδa e džentíljevet, e mos χîši te χora e Samaritanvet:

⁶ Po étseni mê špéit pas déljevet te biérra te špîs Israélit.

⁷ Vatur prana preδikoni, tue θẽn: Se u‐kjas rregjería e kjíelvet.

⁸ Šeroni te semuret, ngjáleni te vdékurit, pastroni lebruste, ndzirni špirtrat e χúaje: faregjê múartit, faregjê jipni.

⁹ Mos mbâši âr, jo regjẽ́nt, jo turrés nder brezet tâje:

¹⁰ Jo traste per uδes, jo dî te nderrúame, jo tsariχe, jo δikanikje: pse aí tše šurbén kâ te ngrenit e tîje.

¹¹ Pra tek tšedó χôr, o katunte ju χîši, píeni, kuš nd’ até ešt i mîr: e atié kjintroni njera kûr te dálješi.

¹² Tue χîtur prana te špia, m’ i fálješi.

¹³ E nd’ ajó špî kjofte e mîr, árθete pákjia júaje mbi até: e nde prana se kjofte e mîr, pákjia júaje u‐priérte tek ju.

¹⁴ E nde njerî se ju mbiéθte, e ẽng márrete veš fiáljet túaje: dâlje ju jašta špîs, o asâje χórie, škúndeni piéχte ka kẽmbet túaje.

¹⁵ Per vertét ú ju θom: Pêne mê te ljea kat kêt katundi Sódemes, e Gomorres te dita e džuδidzit, se ajó χôr.

¹⁶ Šiχni, ú ju dergonje si delje nde mest úljkjevet. Jini per kte te špéite si gjaljprat, e te bute si pelumbat.

¹⁷ Rúχi pra ka njérezit. Pse ju kjélenjen nde kuventet, e te sinagogat e tire ju korromárenjen χûnje.

¹⁸ E jini te kjeltur perpara kréravet, eδé rrégjeravet per mua, per martrî atire e džentíljevet.

¹⁹ E kûr te ju vêšin nder dúart e tire, mos u‐lavšit si, e tše kini te θoni: se nd’ at χêr ju vién δẽn juve, tše kini te θoni.

²⁰ Pse nẽng jini ju tše fjini, po špirti Tátese têje, tše fjét tek ju.

²¹ E vlau kjelen te mórtia te vlân, e jati te birin: e te biljte ngreχen kunter príndravet, e i vrasen:

²² E jini te dašur ljik ka gjiθ per émerin tim: po aí tše rrejíret njera lúrtemu, aí salvonet.

²³ Kûr prana ju perzefšin te kjo χôr, ikni te jatra. Pse per vertét ju θom, nẽng kini škúar χorat e Israélit, njera te vĩnje i Biri njeríut.

²⁴ Nẽng ešt δišipul mbi δáskaljin, jo šerbetúar mbi te zotin e tîje.

²⁵ I sosen δišípuljit, te jêt si δáskalji tîje: e šerbetúarit, si zoti tîje. Nde te zotin e špîs e θerrítetin Beldzebúb: sâ mê atá te špîs tîje?

²⁶ Mos i trẽmbi atire. Se faregjê ešt i mbuljúar, tše se vién e duket: e i fšeχur, tse se vién e diχet.

²⁷ Tše ju θom ú nde t’ érretit, θúanie ju te drita: e até tše gjégjeni te veši, preδikárnie siper špivet.

²⁸ E mos i trẽmbi atire, tše vrasen kurmin, e se mund vrasen špirtin: po trẽmbi mê‐špéit atîje, tše mund vrâs špirtin, e kurmin nde piste.

²⁹ Nẽng šiten di pássare nje ran: e nje nder ta nẽng bie mbi δê pa Taten têje?

³⁰ Eδé kjimet e kréit têje jân gjiθ te nemerúara.

³¹ Prandái mos trẽmbi: ju veljeni mê se šûm pássare.

³² Per kte nganjé, tše me skomoliste perpara njérezvet, eδé ú skomolísenje até perpara Tátese tim, tše ešt nder kjíelet:

³³ E nganjé, tše se me njoχte perpara njérezvet, eδé ú se njoχ até perpara Tátese tim, tse ešt nder kjíelet.

³⁴ Mos ju dukte, se ú erδa te veja pákjien mbi δên: nẽng erδa te veja pákjien, po špaten.

³⁵ Pse erδa te ndânje njeríun ka tata tîje, e te biljen ka jema sâje, e te rên ka viéχerra sâje:

³⁶ E armíkjet’ e njeríut jân atá te špîs tîje.

³⁷ Aí tše do mîr atin o êmen mê se mua, ẽng ešt per mua: e aí tše do mîr birin o biljen mê se mua, ẽng ešt per mua.

³⁸ E aí tše nẽng merr krikjen e tîje, e vién pas meje, nẽng ešt per mua.

³⁹ Aí tše gjet gjelen e tîje, e bíer: e aí tše búar gjelen e tîje per mua, e gjẽn.

⁴⁰ Aí tše mbiéθ juve, mbiéθ mua: e aí tše mbiéθ mua, mbiéθ até, tše me dergói.

⁴¹ Kuš mbiéθ profetin nd’ émerit profetit, merr rrogen e profetit: e kuš mbiéθ te dréitin nd’ émerit te dréitit, merr rrogen e te dréitit.

⁴² E kuš δeft e pî njîje nde kta te vígjelje nje kjeljkje ûje te ftoχt vetmiθ nd’ émerit δišípulji: per vertét ú ju θom, nẽng bíer rrogen e tîje.