မိက္ခာ 7:1 - မြန်မာ့စံမီသမ္မာကျမ်း
1 ငါ၌ အမင်္ဂလာရှိ၏။ အကြောင်းမူကား ငါသည် နွေရာသီသီးနှံရိတ်သိမ်းသူများ၊ စပျစ်ခြံ၌ အသီးကျန်လိုက်ခူးသူများနှင့်တူလေပြီ။ စားစရာစပျစ်သီးခိုင် တစ်ခိုင်မျှမရှိ၊ အဦးဆုံးမှည့်သောအသီးကို စားလိုစိတ်ရှိသော်လည်း တစ်လုံးမျှမရှိ။
အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ
1 မျှော်လင့်ချက်ကုန်ပြီ၊ ငါသည်ဆာလောင် သဖြင့် အပင်မှအသီးကိုသော်လည်းကောင်း၊ စပျစ်နွယ်မှစပျစ်သီးကိုသော်လည်းကောင်း ရှာသော်လည်း တစ်လုံးကိုမျှမတွေ့ရသော သူကဲ့သို့ဖြစ်၏။ စပျစ်သီးရှိသမျှနှင့်စား ချင်ဖွယ်ကောင်းသောသဖန်းသီးရှိသမျှ ကိုဆွတ်ခူးသွားကြပြီ။-
အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ
1 အ ကျိုး နည်း လေ စွ။ အ သီး ဆွတ် ပြီး သော အ ပင်၊ ကောက် သိမ်း ပြီး စ ပျစ် သ ဖွယ် ဖြစ် သော ငါ၌၊ သုံး ဆောင် ရန် စ ပျစ် ပြွတ် တစ် ခိုင်၊ တပ် မက် ရန် သ ဖန်း သီး တစ် လုံး မျှ မ ရှိ ချေ။
အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ
1 ငါသည် အမင်္ဂလာရှိ၏။ နွေကာလ၌ ဆွတ်သော သင်္ဘောသဖန်းသီးကဲ့သို့လည်းကောင်း၊ လိုက်၍ ကောက်သော စပျစ်သီး အကျန်အကြွင်းကဲ့သို့လည်းကောင်း ငါဖြစ်၏။ စားစရာဖို့ စပျစ်သီးပြွတ် မရှိ။ အဦးမှည့်သော သင်္ဘောသဖန်းသီးကို ငါတောင့်တရ၏။
အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ