’Dichos zha ne nsin zo zeeṉe laa meṉ ne rnabey zho glanso. Ib tedsod, steed me zho nëz leṉ yu, soob me zho lo mezh, csilo me mezhal gdziib ncuaaṉe gow zho.
zeeṉa iṉe znu tipse zioob ne lo xmezh naa ga, dioow ne, dio ne. Haxta so naa to, to gac zha ne cobey, pe nac miṉe beeṉ gza tsiipchop dii ne nac meṉladz to nu.
¡Goḻguieṉ, tsienied guic to loxaque ncuaaṉe gowse to, sac znuse rnitlo grë ncuaaṉ co! Sinque, goḻtsoxco goḻguṉ miṉe racladz Dios, zeeṉa ygaa to tib guieḻmban ne ib gdziṉd dze lozh. Ni naa ne nac naa Mgui ne pxeeḻ me, naa gneedz guieḻmban co lo to; sac ible miṉ co pxeeḻ me naa.
Dzigo rneechaa anjl ne sca broṉ quie co lo nis: ―Wen zie grë zha ne bredz Dios tsie lo xquieḻtsieel meṉ ne nac Carner yeeṉ co. Bnabey me naa pquia naa diidz co, blozhse ga, nëchaa me lo naa: ―Xtiidz Dios ga goṉ, me rneew.