’Ncuaaṉe rquiin to, goḻnaba lo Dios, scagaa me zneedz mew. Goḻguib teḻ pe racladz to, me nac meṉ ne gacnie to gdziel tow. Goḻcuedzlë me, scagaa me scaania me to.
Dzigo rëbchaa me lo zho: ―¿Pe nacne squitaa rdzieb to? ¡Gardaque dzigo lëë gliladz to cho nac naa! Dzigo guche me, bnee me lo me co, bnee me lo nis co cuedzew. Horcogazha blëz me co, niicle nis cow laaw bredze.
¡Probsaxe to maistr ley squi nac to, ib rneede to diidzli lo miech! Nac diidz to cseed miech guieṉ zho zha nac Xtiidz Dios, per nëde to gliladz tow, ni niicle nëëdgaa to gliladz zha ne racladz ycaaniaw.
Stib dzew, bzodiidz Jesús tib cuent lo xpëëdscuel me, par guieṉ zho ib guiaaṉd zdoo zho zeeṉe racniobd miṉe quianab zho lo Dios, rëb me: ―Tib guiedz name, no tib meṉ co nac me wxtis, ni palal rquiad zdoo me samiech me, per ni Dios rdziebd me.