31 Ndioṉ ne gaṉle rquiaadiagd Dios xtiidz choḻze miech ngoopdoḻ, sinque laa me rquiaadiag xtiidz zha ne rieṉ ne nli meṉ nroob nac me, ni ruṉ zho miṉe rnabey me.
sac naṉ naa, grëtaa ncuaaṉe rnab luu lo Dios, ruṉ me miṉe rnab luu.
Goḻguieṉ gaṉle, led tod goṉ bzooblo naa, sinque, ¡naa bzooblo to! Ni laa naa bzooblo to zeeṉa guṉ to niapse ncuaaṉe rdziladz Dios; dzigosi ncuaaṉe gnabtaa to lo Pxoz naa, ne nac to zha ne no xnëz naa, zneedz mew.
Nëchaa me lo no: ―Lëë xquieḻwagw naa nac ne guṉ naa miṉe rnabey Dios naa, ni csiaaḻ naa dziin ne pxeeḻ me naa ziaḻguṉ naa.
Teḻne yquiabladz to guṉ to miṉe rnabey me, ga guieṉ to dieṉ pe nli xtiidz Dios rseed naa miech, te miṉe riab guic naaw ye.
Pquiab me rëb me: ―¡Ncuaaṉe gzeegaa zdoo ne i ruṉbeydaque to cho nac me, ni ron to me beeṉguiac lo naa!
Stiba, wlaltaa gard dzion ne cho zha beeṉguiac lo tib miech ne znu gol roḻd lo.
Gane niina, laa naa ziaḻ nu Dios, zeeṉa guṉ naa miṉe gnabeytaa luu; zigne zhobneele lo Xtiidz luu gac naa.