40 Yac tzu'ṉayajpa yaṉbac yomo'is tyøc; entonces chøcyajpa conocscuy ya'pyapø va'cø ijtyaj como que si fuera va'ṉjajmoyajpase. Por eso mas maṉba cyastigatzøcyajtøji.
”¡Lástima mijta'm mi aṉmandyambapø'is aṉgui'mocuy y fariseota'm, mi 'yaṉgøma'cø'otyambapøte! Maṉba mi ndyoya'istame. Ji'n mi yac tøjcøyaj pøn Diosis itcu'yomo; ni mi ne'ṉgø ji'n mi ndyøjcøtyame, ni lo que nø tyøjcøyaju, mitz ji'n mi yac tøjcøyaje.
”Y cuando mi o'nømbya Dios, uy comeque jana tumnac ndzama misma oración. Porque jetse chøcyajpa ji'n cyomusyaje'is Dios. Cyomo'yajpa que Diosis maṉba myane o'ca jana ndumnac nø chamyaj tiyete.
”¡Lástima mijta'm mi aṉmañdyambapø'is aṉgui'mocuy y fariseota'm, mi 'yaṉgøma'cø'otyambapøte! Maṉba mi istam toya. Porque mi ṉgøpøctamba yaṉbac yomo tyøcji'ṉ y entonces mi ndzøctamba pøjipø conocscuy va'cø ñømnømø que mi ⁿvyøjta'mbøte. Por eso más maṉba mi ṉgyastigatzøctandøji.
Y cuando tu'myajpa, sunba pyo'csyaj mas møja'ṉomda'mbø pøn pyo'csyajpamø. Y cuando itpa søṉgu'tcuy, sunba pyo'csyaj mas mø'ja'ṉombø pøn pyo'csyajpamø.
Pues mi nømaṉjandyamba pasencia cuando mi yac yostamba. Mi ndondamba cuando mi ñchøjcatyandøjpa, cuando mi ñgyønu'mdandøjpa, cuando mi myenos chøctandøjpa, cuando mi ndyacscøvøtyandøjpa mi aṉgacøsi.