Y misma hora nøjmay Jesusis vøti pøn minu'is ñucyaje: ―¿Ti'ajcuy mi mindamu espadaji'ṉ y cuji'ṉ siendo øtz ji'ndyet chøṉ nu'mba pøn, va'cø mi ndø nuctamø como ñucyajpase nu'mba pøn? Mumu jamatina'ṉ po'csøjtzi masandøjcomo va'cø aṉma'yoya y ja mi ndø nuctam jicsye'cti.
Tumdum jama itpana'ṉ øtz mitzji'ṉda'm, nømna'ṉ ø aṉma'yoy masandøjcomo, y nunca ja mi ndø nuctamø. Pero yøcse nø mi ndø nuctamu va'cø viyuṉaj lo que ijtuse jachø'yupø Diosis 'yote.
Y cuando nømna'ṉ myø'ndzo'chaj Olivos cotzøjcøsi, entonces mumu ñøtuṉdøvø'is cyøcasøcho'chaj Jesús. Y pømi vejaṉgøtyaju, vyøcotzøcyaj Dios; porque isyaju ancø maya'cusyeta'mbø tiyø.
Cuando faltatøcna'ṉ tujtay jama va'cø cho'tz pascua sø'ṉajcuy, entonces Jesús min Betania cumgu'yomo. Betania cumgu'yomo ijtuna'ṉ Lázaro lo que oyupø yac visa' Jesusis cuando ca'u'c.