22 Y Jesusis ñøjmay ñøtuṉdøvø: ―Jetcøtoya mi nøjañdya'mbøjtzi: U mi nømaya'tam ti maṉba mi ṉgu'jtame, jujche maṉba mi ijtame; ni u mi nømaya'tam jujche maṉba mi nducu'øtyam mi ⁿvin.
”Cuando mi ñømaṉdandøjpa pø'nista'm cyonocscuy tøjcomo, o sea aunque jutipø aṉgui'mba'is vyi'nomo va'cø mi ṉgyøtza'møtyandøjø; uy 'yuṉgui'ajtame jujche maṉba mi aṉdzo'ṉotyame o ti maṉba mi ndzamdame.
Entonces sunbø va'cø mi ijtam ja yomo'øyøpø va'cø jana mi ni'aṉjajmø ti maṉba mi ndzøqui. Ja itø'is yomo qui'pspa jujche muspa chøc ndø Comi'is yoscuy, porque sunba chøcø lo que syunbase ndø Comi'is.
Niticøsi u mi myaya'ndamu, sino aunque tipit Dioscøs vactamø ti mi sundamba. Va'ctam ti mi sundamba, y nøjatyam Dios: “Yøscøtoya mi ndzøcpa vøjpø tiyø”.
U mi aṉsundam tumin. Mi nø'ijtu'csye'ṉomo, jetji'ṉ sobrate va'cø mi it contento. Porque nøm Dios: “Nunca ji'n ma mi jajmbø'i, ni nunca ji'n ma mi ndzaque”.