Entonces Simón Pedro'is ñøjayu: ―Ø mi Ṉgomi, ¿jut nø mi myaṉu? Jesusis 'yaṉdzoṉu ñøjayu: ―Jut ma'ṉbøjtzi, ji'n mus maṉ mi ndø pa't yøti, pero maṉba mi ndø pa't jøsijcam.
”Y jetse entre mijtzomda'm o'yø ocviti va'cø ndzamboy Diosis 'yaṉgui'mguy. Pero yøti øtz muspøjtzi que ni jutipø'is mijtzomda'm ji'nam maṉ mi ndø istam ndøvø nunca.
Porque tø itpa ndø coṉña'omo como tum nascøspø tøjcom tø itpase. Y ndø mustamba que o'ca yajpa ndø coṉña como tum ø ṉdzøjcutyøc yajpase, ijtu vøjpø ndø tøc Diosis maṉbapø tø tzi'tame. Jic tøc tzajpombøte, y nunca ji'n yaje, y ji'ndyet pø'nis cyø'ji'ṉ tzøctøji.
Viyuṉse ṉgui'pspøjtzi mientras yø'c nascøs ijtøjtzi ø sisomo como si fuera tøjcom tø itpase, que vøjø va'cø mi ndzajmatyamø va'cø mi jamdamø yøṉ aṉma'yocuy, jana mi jajmbø'tamø.