2 Че піс андағ киректерні итчеткен кізілерні Худай сыннаң хоостыра чарғылирын пілчебіс, нооза.
Худай чир ӱстӱндегі чонның орта чарғызын итчең кӱнні Позы таллап алған Кізізі пастыра адап салған. Анзын Ол, Аны ӧлімнең тірілдіріп, прай кізілерге киречілеен.
Ол оңдайнаң син, пасхазын чарғылапчатхан ноо даа кізі, ахтан полбассың. Син пасхазын чарғылапчатхан чарғынаң позыңны чарғылапчазың. Пасха кізіні чарғылап, позың, тізең, ідӧк итчезің.
Алай син, кізі, андағ нимені итчеткен кізіні чарғылап, позың даа ідӧк итчедіп, Худайның чарғызынаң озарға сағынчазың ма?
Че ӧчес хылииң, аасхынмас чӱреең ӱчӱн, Худайның ӧкпезі чидер паза Аның орта чарғызы іле кӧзіділер кӱніне позың позыңа ол ӧкпені чыынып одырчазың.
Ол оңдайнаң ниме тирбіс? Худай саба итче бе? Чох, андағ нимес.
Суғларның ангелінің чоохтанғанын ис салғам: – Син полған, полчатхан ах-арығ Хан Худайзың! Кізілерні піди чарғылааның орта.