28 Иисус туразар кір килгенде, ол харах чохтар – соонҷох. Андада Иисус оларға теен: – Сірерні имнеп поларыма киртінчезер бе? – Йа, Хан-пигібіс! – нандырғаннар Ағаа олар.
Олох кӱн Иисус, ибдең сыға, кӧл хазынзар парып, анда одыр салған.
Кізілерні позыдыбызып, Иисус туразар кір килген. Аның ӱгренҷілері, пас киліп, сурғаннар: – Хырадағы пуртах оттардаңар кип-чоохты піске чарыт пир.
Олар іди киртінминчеткеннеңер, Иисус анда хайхастығ ниме кӧп итпеен.
Иисус, Пётрның ибінзер киліп, аның хазинезінің тӧзекте, иді ізіп, ағырығ чатчатханын кӧр салған.
Мына чызығ палығлығ кізі, Андар пас киліп, Аның алнында тізекке тӱзіп, чоохтанған: – Хан-пигім! Хынзаң, мині арығлап поларзың. –
Иисус, айланып, аны кӧр салып, теен: – Хорыхпа хызым! Синің киртінізің сині арачылады. Ипчі ол тустаң сығара хазыхтан парған.
Иисус андартын парчатхан туста, Аның соонҷа ікі харах чох кізі, парып, хысхырған: – Айадах піске, Давидтің тӧлі, Иисус!
Андада Иисус, оларның харахтарына холынаң тееп, теен: – Киртіністерің хоостыра ползын.
Мағаа киртініп чуртапчатхан кізі хаҷан даа ӱребес. Андағ нимее киртінчезің ме? – нандырған Иисус. –
Тібедім ме сағаа: «Киртінзең, Худайның сабланызын кӧрерзің», – чоохтанған Иисус.
Ол Павелнің чооғын истіп одырған. Павел, тізең, андар кӧрібізіп, анда позының имненіп аларына киртінізі парын сизін салған. –