3 Син ноға харындазыңның хараандағы сігенні кӧр саладырзың, позыңнинда, тізең, тӧгені дее сизінминчезің?
Позыңның харааңдағы тӧгее хайығ даа салбин, хайди харындазыңа тіп полчазың: «Хайа, харааңдағы сігенні сығарыбызим?»
Чойырхоссың син! Пурун позыңның харааңдағы тӧгені ал тастабыс, андада харындазыңның хараандағы сігенні хайди сығарарын кӧрерзің.
Фарисей, турып алып, позы алынҷа піди пазырған: «Худай! Пасха кізілер осхас тонағҷы, хыйыхтағҷы, кізінең чӧреечі алай албан чығҷаң пу кізі осхас полбинчатханым ӱчӱн, алғыстапчам Сині.
Ол оңдайнаң син, пасхазын чарғылапчатхан ноо даа кізі, ахтан полбассың. Син пасхазын чарғылапчатхан чарғынаң позыңны чарғылапчазың. Пасха кізіні чарғылап, позың, тізең, ідӧк итчезің.
Харындастар! Кізі пірее чазыхтың холына кір парза, сірер, Худай Худынаң устанчатхан кізілер, постарыңны пазынып, аны тӱзетчедіңер. Пос постарыңны, пірее хынығысха тартыл парыбыспасха тіп, сизініп одырыңар.