22 Ол кӱнде кӧп кізі Мағаа тир: «Хан-пигім! Хан-пигім! Синің Адыңнаң ухаанҷылаан нимеспіс пе зе? Синің Адыңнаң айналарны сӱрген нимеспіс пе зе? Синің Адыңнаң кӧп хайхастығ нимелер иткен нимеспіс пе зе?»
Сынны сірерге чоохтапчам, чарғы кӱнінде Содом паза Гоморра саарларға пу саардаң хай-хай ниик полар. –
Ол кӱннеңер, ол тустаңар пірдеезі, тигірдегі ангеллер дее пілбинчелер. Аны Пабам на чалғызан пілче.
Анаң пайаағы хыстар, айлан киліп, чоохтанғаннар: «Ээзі кізі! Ээзі кізі! Ас пир піске ізікті!»
Мині «Хан-пигім! Хан-пигім!» тіпчеткен полған на кізі нимес, че Тигірдегі Пабамның кӧңнін не толдырчатхан кізі Тигір хан-чирінзер кіріп алар.
Тіпчем сірерге, чарғы кӱнінде Содом саарға пу саардаң хай-хай ниик полар.
Мыны Кайафа позының кӧңнінең нимес, че, ол чыл иң улуғ абыс полчатханнаңар чоохтанған. Иисус чонның ӱчӱн не нимес, че Худайның тарас парған палаларын пірге чыып алар ӱчӱн, ӱреп парарынаңар ухаанҷылаан полған.
Че сірер, харындастар, харасхыда нимессер, аннаңар пу кӱн сірерге, оғыр чіли, кинетін чағдабыспас.
Анзы ах-арығлары Аны сабландырар ӱчӱн, паза прай киртіністіглері Ағаа хайхир ӱчӱн, Ол килер туста полар. Ол кӱн сірер дее, пістің киречілеенібіске киртін парғаннаңар, оларның аразында поларзар.
Аның сылтаанда мин пу иреені кӧрчем, че анзынаң уйатпинчам. Пілче ноомза, Кемге киртінчеткенімні паза тӱгенҷі кӱнге теере мағаа пиргенні Аның хайраллир кӱзі парын.
Тӱгенҷі кӱнінде Хан-пигібіс ағаа Хан Худайның ӧлҷейіне турыстығ поларға пирзін. Ефес саарда ол мағаа хайди полысханын син позың даа пілчезің.
Амды мағаа, орта чуртааным ӱчӱн, пу кӱнде Хан-пигібіс, сын Чарғыҷы, пирер сый тимнелче, мағаа ла нимес, че Аның килеріне хынчатханнарға прайзына даа.