1-2 Хайдағ чарғынаң чарғылирзар, сах ідӧк позыңар чарғыладарзар; хайдағ синнең синирзер, олох синнең позыңарға синел парар. Аннаңар пасха кізілерні чарғылабаңар, сірерні дее Худай чарғылабас.
Чойырхоссың син! Пурун позыңның харааңдағы тӧгені ал тастабыс, андада харындазыңның хараандағы сігенні хайди сығарарын кӧрерзің.
Чарғылабаңар, сірерні дее Худай чарғылабас, пыролабаңар, Худай даа сірерні пыролабас; пыроларын тастаңар, Худай даа пыроңарны тастир.
Ноға син харындазыңның хараандағы сігенні дее кӧр саладырзың, позыңнинда, тізең, тӧгені дее сизіне чоғылзың?
Тігілері Аннаң хатаптаң хатап сурастырғлааннарында, оларзар кӧрібізіп, нандырған: – Сірернің араңарда хаҷан даа чазых итпеен кізі пар полза, ол пу ипчізер пурун тас тастазын.
Харындастарым! Піс чарғаа артых тартыларын пілчеткенде, кӧбізіңер ӱгретчі поларға кӱстенмеңер.