6 Син, тізең, пазырчатсаң, тураңа кіріп, ізииң чаап салып, кӧрінминчеткен, че синнең хада полчатхан Пабаңа пазырып ал. Пабаң, тізең, пілдіртпес иде иткеніңні кӧріп, прайзының кӧзіне сағаа сыйых пирер.
Чонны позыдыбыспинаң, Ол, чалғызан пазырып аларға тіп, тағзар парған. Иирде дее Ол анда чалғызан полған.
Ораза тудып, син кізілернің алнында нимес, че кӧрінминчеткен, синнең хада полчатхан Пабаңның алнында турарзың. Синің чазыдыңны кӧрчеткен Пабаң сағаа кӧріндіре сыйых пирер. –
Чох кізілерге чахсы итчеткенің кізее пілдіртпес ползын. Пабаң, тізең, кізее пілдіртпин иткеніңні кӧріп, сағаа прайзының кӧзіне сыйых пирер. –
Мині хайдаң пілчезің? – сурча Нафанаил. – Филипп сині хығырар алнындох, Мин сині смоковница ағазының хыринда кӧргем, – нандырған Иисус. –
Теңме Мағаа, Мин Пабамзар ам даа ӧӧрлеелекпін. Минің харындастарымзар парып, чоохта: «Мин Пабамзар паза Пабаңарзар, Худайымзар паза Худайыңарзар ӧӧрлеп парирбын», – теен Иисус.
Корнилий чоохтанған: – Ӱс кӱн мының алнында мин пуох тусха теере ораза тутхам паза позымның турамда кӱнӧрте тоғыс час тузында пазырчатхам, кинетін алнымда пызыңнаас кип-азахтығ кізі тура тӱскен.
Пазағы кӱн, олар Иоппи саарға чағдап одырғанда, Пётр, кӱн ортызына чағыннапчатхан туста, тура ӱстӱнзер пазырарға сыххан.
Пётр, прайзын сығарыбызып, тізекке тӱзіп, пазырған, анаң, сӧӧксер айланып, чоохтанған: – Тавифа, тур! Ол хыс харахтарын азыбысхан, анаң, Пётрны кӧр салып, одырыбысхан.
Ит-ханның оңдайынҷа полчатханнарның сағыстары ит-ханның хынығыстарын толдырарына айлан парча. Худай Худы хоостыра полчатханнар, тізең, Худай Худының кӧңнінҷе чуртирға сағынчалар нооза.
Пу сылтағнаң мин пістің Хан-пигібіс Иисус Христостың Пабазының алнында тізекке тӱсчем.