4 Часкалығлар ылғапчатханнар, Худай оларны часхарар!
Че Авраам нандырған: «Оолғым! Сағысха кирдек, син чуртазыңда чахсыны хаап халғазың, Лазарь, тізең, чабалны ла кӧрген. Амды Лазарьға мында чахсы, син, тізең, ирееленчезің.
Часкалығзар, амды ӧзӧкчеткеннер, сірер тосхынарзар. Часкалығзар, амды ылғапчатханнар, сірер хатхырарзар.
Хыйал сірерге, амды тох чӧрчеткеннер! Соонаң астап чӧрерзер нооза. Хыйал сірерге, амды хатхырысчатханнар! Соонаң, ылғап, сыхтазарзар нооза.
Ол ипчі, Иисуссар кистінзертін пас киліп, азағына тӱзіп, ылғап, Аның азахтарына харах частарын тӧгіп, састарынаң оларны хуруда чысхлаан. Анаң Аның азахтарын, охсанып, тадылығ чыстығ миро хайахнаң сӱртклеп сыххан.
Киртінізің сині арачылады, амыр-хазыхнаң пар, – теен ол ипчее Иисус.
Сынағ иртчеткен кізі часкалығ. Ол сынағларны турыстығ иртіп алза, Худай Позына хынғаннарға сыйиин – молҷаан чуртасты пирер.
Худай оларның полған на харах чазын чызыбызар. Алындағы прай нимелер ирт парғаннаңар, ӧлім дее, ылғас таа, сыхтас таа паза ағырығлар даа чох пол парарлар.
