3 Часкалығлар Хан Худайны киректепчеткеннер, олар Тигір хан-чирінилер!
Олох туста Иисус, чооғын узарадып, теен: – Пабам! Тигірнең чирнің Ээзі! Мынзын, пілістіглердең паза хыйғалардаң чазырып, кічіг палаларға ас пиргенің ӱчӱн Сині саблапчам.
Миннең хыйа полбинчатханы, часкалығ!
Сірер, тізең, харахтарың кӧрчеткеннеңер паза хулахтарың исчеткеннеңер, часкалығзар.
Че Иисус теен: – Тигір хан-чирі пу палалар осхастарни, аннаңар оларға Минзер иртерге чарадыңар паза Минзер килерге харығ полбаңар оларға.
Ээзі киліп, нымысчының іди хайынчатханын кӧрзе, хайдағ часкалығ ол нымысчы!
Анаң хан Позынаң оң сариндағыларға чоохтанар: «Минің Пабам алғааннары, киліңер, чир чайалғаннаң сығара сірерге тимнелген хан-чирін алыңар.
Тигір хан-ӱлгӱзі чағдап килді, аннаңар, чазыхтарыңнаң хыйа полып, Худайзар айланыңар, – теен ол.
Тіпчем сірерге, кӧп кізі, іскертін паза кидертін киліп, Тигір хан-чирінде Авраамнаң, Исаакнаң паза Иаковнаң хада стол кистінде одыр салар.
Аны кӧре, Иисус, тарын парып, оларға чоохтанған: – Палаларға Минзер иртерге чарадыңар, харығ полбаңар оларға. Худай хан-чирі пала осхас кізілерни полар.
Худай сӧзін дее, истіп, толдырчатханнар, часкалығлар! – нандырған Иисус.
Тіпчем сірерге, мынзы, тігізінің хыринда артых ахтағлығ нанған. Позы позын кӧдірчеткен кізінің полғаны ла чабыс пастыртар, че позын чабыс тудынчатхан кізі ӧӧр кӧдірілер.
Хайди Пабам Мағаа Позының хан-ӱлгӱзін пирген, Мин дее ідӧк сірерге аны пирчем.
Сірер, Минің хан-чирімде столым кистіне одырып, ізіп чиирзер. Ӱлгӱ сіреелерінде одырып, Израиль чонының он ікі сӧӧгін чарғылирзар.
«Худай Худы Минде, Ол Мині, чох кізілерге Чахсы Хабарны искірер ӱчӱн, таллап алған. Уйан чӱректіглерні имнебізер ӱчӱн, пиктегдегілернің позып аларларын паза харах чохтығларның кӧр поларларын искірер ӱчӱн, пазындыртчатханнарны осхырар ӱчӱн,
Син, Мині кӧріп, киртіндің ме? Че, Мині кӧрбин, киртінчеткеннері часкалығлар, – теен Иисус.
Пай, тізең, Худай аны пазынҷыхтапчатханына кееркезін. Ис-пай, чазы чахайағы чіли, салых парар, нооза.
Сынағ иртчеткен кізі часкалығ. Ол сынағларны турыстығ иртіп алза, Худай Позына хынғаннарға сыйиин – молҷаан чуртасты пирер.
Истіңер зе, хынған харындастарым! Худай тилекейде чохтарны киртініске пай поларға паза Аның хан-чирін ээленерге таллаан нимес пе? Худай ол хан-чирін Позына хынчатханнарға молҷаан нооза.
Пас сал: Хурағанның тойына хығыртылғаннар часкалығлар! – теен мағаа ангел. – Пу Худайның сын сӧстері! – тіп хосхан соонаң.
Худайның чахығларын толдырчатхан кізілер часкалығлар. Олар чуртас ағазынаң азыранарға паза саарзар хаалхаларҷа кірерге турыстыра поларлар.
Сірер тіпчезер: „Мин пайбын, пайып пардым, мағаа пір дее ниме кирек чоғыл“. Че постарыңның хайдағ часка чох айастығ, тіленҷік, харах чох паза чалаас полчатханнарыңны сизінминчезер.