19 Иисус оларға теен: – Минің соомҷа парыңар, Мин сірерні, палых тутханни, кізілерні тут полар ит саларбын.
Андада Иисус Позының ӱгренҷілеріне чоохтанған: – Кем Минің соомҷа парарға итче, ол позынаңар ундут салзын, кірезін алып, Минің соомҷа парзын.
Иисус теен ағаа: – Син ӧтіре чахсы кізі поларға сағынчатсаң, парып, пар-чох нимеңні прай садыбызып, ахчаңны чох кізілерге ӱлебіс, андада пайың тигірде полар. Анаң киліп, Минің соомҷа пар.
Пірсінде Иисус, Галилей кӧлі хазынҷа парчадып, ікі харындасты кӧр салған. Пётр тіп ады-солалығ Симон паза аның харындазы Андрей сӧзірбелерін кӧлзер тастапчатханнар. Олар палыхчылар полғаннар.
Олар сах андох, сӧзірбелерін тасти, Аның соонҷа пар сыхханнар.
Че Иисус ағаа теен: – Син Минің соомҷа пар. Ӧліглер ӧліглерін постары чығзыннар.
Андартын килчеткенде, Иисус албан чығҷаң Матфей теен кізінің тоғыста одырчатханын кӧр салған. Анаң ағаа теен: – Минің соомҷа пар. Матфей, тур киліп, Аның соонҷа парған.
Иисус ирт парирып, албан чығҷаң Алфейнің оолғын Левийні кӧр салған. – Минің соомҷа пас! – теен ағаа Иисус. Левий, турып, Аның соонҷа парған.
Аның соонаң Иисус, турадаң сых киліп, албан чығҷаң Левий теен кізінің тоғыста одырчатханын кӧр салып, теен: – Минің соомҷа пар.
Паза пірсіне Ол теен: – Соомҷа пар. – Хан-пигім! Пастап мағаа, парып, пабамны чыып саларға чарат, – нандырған анзы. –
Пазағы кӱнде Иисус Галилей чирінзер парарға сағыныбысхан. Ол, Филиппке тоғазып, теен: – Минің соомҷа пар.
Минің нымызыма чӧрчеткен кізі Минің соомҷа парзын! Мин хайдабын, ол андох полар. Минің нымызыма чӧрчеткен кізіні Пабам улуғлир.
Мин аны, Позым хатап килгенҷе, чуртадарға хынчатхан ползам даа, синің анда ноо киреең? Син Минің соомҷа пар, – нандырған Иисус.
Хайдағ даа полза, мин сірерге, аар-чӱк полып, артылбаам. Сірер, хынза, мині, кӧйтікке санап, постарыңны алаахтырып, ахча алғам тирзер.