46 Аның соонаң Иисус тың хысхырған: – Или, Или, лама савахфани! Анзы «Худайым, Худайым! Син ноға Мині тастадың?» теені полча.
Аны истіп, хости турчатханнар тееннер: – Ол Илия ухаанҷыны хығырча.
Кӱнӧрте, тоғыс час тузында, Иисус тың хысхыра тӱскен: «Элои, Элои! Лама сабахтани?» Анзы «Худайым, Худайым! Ноға Син Мині тастадың» теені полча.
Иисус тың табыснаң хысхыра тӱскен: – Пабам! Синің холыңа Позымның худын пирчем! Іди чоохтанып, Ол тынын позыдыбысхан.
Иисус чир ӱстӱнде чӧргенде, пазырып ала, харах чазын тӧгіп, оорлап, Худайны алдаан. Аның Иисусты ӧлімнең ал халар оңдай полған нооза. Иисус, Худайны улуғлап, Аның чооғын искен, аннаңар Худай Аның алданызын ис салған.