58 Пётр Иисустың соонҷа, илееде оортах парып, иң улуғ абыстың чуртына килген. Пу нименің хайди тоозыларын піліп алар ӱчӱн, ол нымысчыларнаң хада сиден істінде одыр салған.
Ол туста иң улуғ абыстың – Кайафаның туразынзар улуғ абыстар, Моисей Чахии пілігҷілері паза ах сағаллар чыылыс парғаннар.
Пірее кізі сині чарғаа пирерге итчетсе, андар читкелеккеӧк, сині чарғыҷаа пирібіспезін тіп, чарғыҷы, тізең, хадағҷаа, анзы даа сині харибге кир салбазын тіп, ыырласхан кізіңнең чолдох чаразып ал.
Иисусты, тудып алып, иң улуғ абыстың туразынзар ағыл килгеннер. Пётр оларның соонҷа оортахта парған.
Симон-Пётр, турып, чылынчатхан. – Син аның ӱгренҷілерінің пірсі нимессің ме? – сурғаннар аннаң. – Чох, – нандырған Пётр.
Улуғ абыстар паза хадағҷылар, Аны кӧр салып, хысхыр сыхханнар: – Кіреске хазап саларға аны, хазап саларға аны! – Постарың Аны, апарып, кіреске хазаңар. Мин пір дее пыро анда таппадым, – теен Пилат. –
Фарисейлер Иисустаңар чонда чӧрчеткен чоох-чаахтарны искеннер. Аннаңар фарисейлер паза улуғ абыстар нымысчыларын Иисусты тудып аларға ысханнар.
Нымысчылар улуғ абыстарзар паза фарисейлерзер нандыра айлан килгеннер. – Ноға аны пеер ағылбадыңар? – сурғаннар фарисейлер паза улуғ абыстар. –
Че нымысчылары, киліп, харибде оларны таппин, нандыра айлан киліп, искіргеннер: –
Андада хадағҷылар пастығы, нымысчыларынаң хада парып, кізілерге таснаң чаалаттырарынаң хорығып, илҷілерні, кӱснең нимес, олаңай ла ағыл килгеннер.