40 «Сынны сірерге тіпчем, сірер кічіг харындастарымның пірсіне иткен нимелерні мағаа даа иткезер» тіп нандырар оларға хан.
Кем кічіг кізее, Минің ӱгренҷім полчатханы ӱчӱн не, чірченең соох суғ пирер, ол кізі, сынны сірерге тіпчем, сыйығы чох халбас.
Мині сағынып, сірерге, Мессий-Христос ӱгренҷілері тіп, пірее чірче суғ пирген кізі, сынны чоохтапчам, сыйығы чох халбас, – нандырған Иисус.
Удур-тӧдір Христостың кізілері чіли сын чӱрекнең хынызар ӱчӱн, сірер сынның оңдайынҷа полып, Худай Худының пастыра сағыстарыңны арығлабысхазар. Худай Худының пастыра сағыстарыңны арығлабызыңар. Удур-тӧдір арығ чӱрекнең хынызыңар.
Христос Иисуснаң хада полчатсабыс, сӱннет иттіргеннің дее, иттірбееннің дее пасхазы чоғыл. Хыныс киректерінең позын кӧзітчеткен киртініс ле кирек.
Худай Худы пирчеткен ниме, тізең, мындағ: хыныс, ӧрініс, амыр хоных, тыстаныс, паарсас, айас, киртініс,
Кем сірерні чахсы удурлапча, ол Мині дее іди удурлапча. Кем Мині чахсы удурлапча, ол Мині ысхан Худайны даа іди удурлапча.
Кӧріңер, пу кічіглернің пірдеезін хыйыхтабаңар. Тіпчем сірерге, оларның ангеллері хаҷан даа Тигірдегі Пабамның алнындалар. –
«Мин Худайға хынчам» тіпчеткен, че харындазын хырт кӧрчеткен кізі – чой. Харах кӧзіндегі харындазына хынминчатхан кізі кӧрінминчеткен Худайға хайди хынар.
Худай саба идер чоғыл. Ол сірернің хайди тоғынғаннарыңны паза Позына хайди хынғаннарыңны ундутпас. Сірер Худайға хынчатханнаңар, пасха ах-арығ кізілерге полысхазар паза полысчазар нооза.
Піс, тізең, Христостың ит-сӧӧгінің чардыхтары полчабыс, Аның иді-ханынаңмыс, Аның сӧӧктерінеңміс нооза.
Харындастар, сірер пос хоныхха хығыртыл парғазар. Че, сірернің пос хонииңар кізі хынығыстарына пос салыныбызарға сылтағ пол парбазын. Удур-тӧдір хынызып полызызыңар.
Худай пурун піл салған кізілерге, Позының Оолғы кӧп харындастарының аразында тун палазы ползын тіп, Позының Оолғына тӧӧй поларға турғыс салған.
Иисус оларға теен: – Хорыхпаңар, парып, харындастарыма Галилей чирінзер парзыннар тіп искіріңер, анда олар Мині кӧрерлер.
Анаң хан Позынаң оң сариндағыларға чоохтанар: «Минің Пабам алғааннары, киліңер, чир чайалғаннаң сығара сірерге тимнелген хан-чирін алыңар.
Піс, тізең, позыбыстаңар нимес, Иисус Христос Хан-пигібіс полчатханнаңар ӱгретчебіс. Иисус піске иткен нименің ӱчӱн, піс сірерге хул полыбысхабыс.
Теңме Мағаа, Мин Пабамзар ам даа ӧӧрлеелекпін. Минің харындастарымзар парып, чоохта: «Мин Пабамзар паза Пабаңарзар, Худайымзар паза Худайыңарзар ӧӧрлеп парирбын», – теен Иисус.
Хаҷан піс, ағырчатханыңны алай харибде одырчатханыңны кӧріп, Синзер килгебіс?»
Андада Ол нандырар оларға: «Сынны сірерге тіпчем, Минің пу кічіг харындастарымның піреезіне итпеен чахсы нимені Мағаа даа итпеенге саналар».
Хан Худайның адынаң Килчеткенге алғас ползын! Тигірде амыр хоных паза Худайға сабланыс ползын!
Олар Хурағаннаң чаалазарлар, че Хураған оларны утып алар. Ол пиглернің Пигі, ханнарның Ханы полча нооза. Аның хығырған паза таллап алған сын чӱректіг кізілері аннаң хадалар.
Аның кибінде паза пудында «Ханнарның Ханы паза пиглернің Пигі» тіп пазыл парған.