47 Андада, сынны чоохтапчам сірерге, ээзі андағ нымысчыны прай тура-хазаазын кӧрерге турғыс салар.
Ээзі киліп, нымысчының іди хайынчатханын кӧрзе, хайдағ часкалығ ол нымысчы!
Че хомай нымысчы полза, позы позына «Минің ээзім табырах килбес» тіп ала,
«Чахсы паза ізестіг нымысчым! Син кічіг киректе ізестіг полдың. Мин сині кӧп нименің пазында турғызарбын. Ээзіңнең хада ӧрін» – тіп нандырған ағаа ээзі.
«Чахсы паза ізестіг нымысчым! Син кічіг киректе ізестіг полдың. Мин сині кӧп нименің пазында турғызарбын. Ээзіңнең хада ӧрін», – теен ағаа аның ээзі.
Часкалығлар нымысчылар, хаҷан, ээзі нандыра айланып, оларның узубинчатханнарын кӧрзе. Сынны чоохтапчам сірерге, ол пай кізі, хурын хурчанып, нымысчыларын стол кистіне одыртып, оларның алнында хайынар.
Сынны чоохтапчам сірерге, ээзі андағ нымысчыны прай тура-хазаазын кӧрерге турғыс салар.
«Чахсы, кӱстенҷік чалҷым! Син, кічіг киректе ізестіг полғаның ӱчӱн, амды он саарның пазы поларзың», – нандырған ағаа ээзі.
Минің нымызыма чӧрчеткен кізі Минің соомҷа парзын! Мин хайдабын, ол андох полар. Минің нымызыма чӧрчеткен кізіні Пабам улуғлир.
Ирееленістерні сыдас парыбыссабыс, Аннаңох хада ӱлгӱ тударбыс. Тӧдір пассабыс, Ол даа пістең тӧдірленер.
Ӧӧн хадағҷы килзе, сірерге тӱгенмес сабланыстың сыйии пирілер.
Чиңіс тутхан кізі пу нимелерні алып алар. Мин аның Худайы поларбын, ол Минің оолғым полар.
Чиңіс тутхан кізее ӱлгӱ сіреемде Позымнаң хада одырар оңдай пирербін, Мин дее іди, чиңіс тудып, Пабамнаң хада Аның ӱлгӱ сіреезіне одырғам.