11 Иң улииңар сірерге прайзына нымысчы ползын.
Устағҷыңар даа сірернің пір ле – Мессий-Христос, аннаңар постарыңны устағҷаа санабаңар.
Иисус, одыр салып, он ікі ӱгренҷізін хығырып алып, оларға чоохтанған: – Кем сірернің араңарда пастағызы поларға хынча, ол прайзының халғанҷызы поларға паза прайларының алны-кистіне чӱгӱрерге кирек.
Мин пос кізібін, хул нимеспін. Че оларны Худайға кӧбдин тартып алар ӱчӱн, мин позымны прайзына хул иттім.
Олар Христостың нымысчылары полчалар ба? Мин тискінчеткен дее полим, че Христостың нымызын олардаң артых ла толдырчам тирҷікпін. Мин олардаң кӧп тоғынғам, кӧп палығлатхам, харибде одырғам, кӧп хати ӧлер пазы полғам.
Піс, тізең, позыбыстаңар нимес, Иисус Христос Хан-пигібіс полчатханнаңар ӱгретчебіс. Иисус піске иткен нименің ӱчӱн, піс сірерге хул полыбысхабыс.
Харындастар, сірер пос хоныхха хығыртыл парғазар. Че, сірернің пос хонииңар кізі хынығыстарына пос салыныбызарға сылтағ пол парбазын. Удур-тӧдір хынызып полызызыңар.
