11 Хан, аалҷыларны кӧрерге сых киліп, тойға кисчең кип-азаан киспеен кізіні кӧр салған
Ас кизеріне теере мынзы даа паза анзы даа хада ӧссіннер. Ас кисчетсе, мин тоғынҷыларға чоохтирбын: пуртах оттарны ӧртебізер ӱчӱн, оларны чыып, поомнарға палғабызыңар. Пуғдайны, тізең, аңмарымзар чыып салыңар».
Ол нымысчылар, чолларзар сығып, учураан кізілерні прайзын – хомайларын даа, чахсыларын даа – хығыр килгеннер. Тойға кізі тол чӧрібіскен.
Аның сарғаазы холында, Ол пуғдайын, сарғабызып, аңмарынзар чыып салар. Хооғын, тізең, успас отнаң ӧртебізер.
Хан-пигібіс Иисус Христос Позы сірерге хуйах ползын. Иді-ханыңардаңар сағыссырасты хыҷыхтаныстарға айландырбаңар.
Худай киртінчеткен кізілерге прайзына, талластырбин, Иисус Христосха киртіністің пастыра ахтас пирче.
Аннаңар, тузы читкелекке, Хан-пиг килгелекке, пір дее нимені ӱзӱрбеңер. Ол харасхыда чазырыл парғанны чарыдыбызар, чӱректегізін іле сығарыбызар. Андада полғанына ла Худайдаң махтас полар.
Ол оңдайнаң тигірдегі ит-ханыбысха кіріп аларбыс, чалаас хут полып, хал парбаспыс.
Сірер, Христоснаң пір полар ӱчӱн, кіреске тӱзіп, Христос осхас полыбысхазар.
Сыннаң орта паза ах-арығ чуртаста Худайның омазы хоостыра чайалған наа кізее айлан парыңар.
«Мына мин, оғыр чіли, кинетін килербін. Чалаас чӧрбес паза уйатха кірбес ӱчӱн, узубинчатхан паза постарының кип-азахтарын тимде тутчатхан кізілер часкалығлар», – тіпче Иисус.
Ол хысха чарых паза арығ кӧгенек пирілген. (Андағ кӧгенек ах-арығ кізілернің орта киректерін таныхтапча!) –
Мин аның палаларына ӧлім ызарбын. Кізілер чӱректерінің паза сағыстарының сыныхтағҷызы полчатханымны прай тигіриблер піліп аларлар. Сірерге, полғаныңарға ла, иткен киректерің хоостыра тӧлеп пирербін.
Аннаңар чӧп пирчем сірерге Миннең садып аларға: кӧйчеткен отнаң арығлалған алтынны пайир ӱчӱн; ах кип-азахты, кизіп алып, уйадыстығ хуба чалаазыңарны чабар ӱчӱн; имніг сӱрткіні, харахтарыңны сӱртіп, кӧрер ӱчӱн.