24 Тіпчем сірерге пазох, тибенің іңе ӱдінҷе ирт парыбызары пай кізінің Худай хан-чирінзер кірерінең хай-хай оой.
Аны истіп, ӱгренҷілері, тың таңнап парып, аннаң сурғаннар: – Андағда кем арачылан халар?
Иисус, оларзар кӧріп, нандырған: – Кізілер ит полбас нимені Худай ит полар.
Харах чох устағҷылар! Сарығ сеектерні сӱӱп, тастапчазар, тибелерні, тізең, азырчазар!
Пайның Худай хан-ӱлгӱзінзер кіріп аларының хыринда, тибее іңе ӱдінҷе ирт парыбызарға хай-хай оой.
Сынны чоохтапчам сағаа, кем Худайдаң хатап тӧреен, ол ла Худай хан-чиріне чидер, – нандырған ағаа Иисус. –
Сынны чоохтапчам сағаа, кем суғдаң паза Хуттаң тӧреен, ол ла Худай хан-чирінзер кір полар, – нандырған Иисус. –
Хайди сірер Мағаа киртінерзер?! Чалғыс Худайдаң пирілген сабланысты аларға кӱстенмин, постарыңның аразында ла пірсі пірсінең сабланысты алчатсар, хайди сірер Мағаа киртінерзер?!