22 Ол оолның ис-пайы кӧп полған, аннаңар ол, пу нимені истіп, пичелленіп ала парыбысхан.
Тігенектер аразына тӱскен тамах, тізең, сӧсті исчеткен кізіні таныхтапча. Че ол кізі, чуртасха сағыссырап паза ис-пайға чабыланып, ол сӧсті чабыра пазыбысча. Сӧс, тізең, тузазы чох хала парча.
Хан сағысха тӱскен, че аалҷылар алнында пирген сӧзін тудар ӱчӱн, ол хыстың сурынызын толдыр пирерге чахаан.
Кізее, прай чир ӱстӱн холға алып алып, че позының тынын чох ит салза, туза полар ни? Кізі, позының тынын хатап алып алар ӱчӱн, ниме пир полар?
Иисус теен ағаа: – Син ӧтіре чахсы кізі поларға сағынчатсаң, парып, пар-чох нимеңні прай садыбызып, ахчаңны чох кізілерге ӱлебіс, андада пайың тигірде полар. Анаң киліп, Минің соомҷа пар.
Иисус, тізең, Позының ӱгренҷілеріне теен: – Сынны сірерге чоохтапчам, пай кізее Тигір хан-чирінзер кірерге сидік.
Пір дее кізі ікі пастыхха чалҷы пол полбас. Пірсіне хынып, паза пірсіне, тізең, хыртыстанып, пірсінде кӱстеніп хайынып, паза пірсін нимее салбас. Пір саңай ікізіне, Худайға паза алтынға, чалҷы пол полбассар. –
Пу сӧстерні истіп, ол кізі арын парыбысхан. Пайы улуғдаңар, ол мӧңіс кӧңніліг хыйа пастыра халған.
Хан, изі чоохтанза даа, чон алнында сӧске турызарға тіп, хысха тоғырлан полбаан.
Ол, уғаа пай полғаннаңар, аны истіп, сағыссырап сыххан.
Сынны сірерге чоохтапчам, сірер ылғап, сыхтирзар, чир-чалбах, тізең, ӧрінер. Сірер хомзынарзар, сірернің хомзынызыңар, тізең, ӧрініске айланар.
Мынзын піліңер: оралысхахтарға, кізі уйадыстығ хылынчатханнарға алай харам кізілерге Христостың паза Худайның хан-чирінде орын чоғыл. Харам кізілер пасха худайларға пазырчатхан кізілердең пір дее пасха ниместер нооза.
Аның ӱчӱн постарыңның пу чирдегі ит-ханыңарны ӧлдірібізіңер: чӧреес хылыхтарны, арығ нимес киректерні, хыҷыхты, чабал хынығыстарны, чабдыланысты. Чабдыланыс ол чой худайларға пазырынғаны полча.