21 Иисус теен ағаа: – Син ӧтіре чахсы кізі поларға сағынчатсаң, парып, пар-чох нимеңні прай садыбызып, ахчаңны чох кізілерге ӱлебіс, андада пайың тигірде полар. Анаң киліп, Минің соомҷа пар.
Андада Иисус Позының ӱгренҷілеріне чоохтанған: – Кем Минің соомҷа парарға итче, ол позынаңар ундут салзын, кірезін алып, Минің соомҷа парзын.
Оол Ағаа теен: – Мин кічігдең сығара ол чахығларны толдырып чуртапчам. Ам даа ниме идерге кирек мағаа?
Ол оолның ис-пайы кӧп полған, аннаңар ол, пу нимені истіп, пичелленіп ала парыбысхан.
Иисус оларға теен: – Сынны чоохтапчам сірерге: хаҷан Худай прай нимені нааҷылаза, Кізі Оолғы Позының сабланыс ӱлгӱ сіреезіне одырза, сірер дее, Минің соомҷа чӧргеннер, ідӧк он ікі ӱлгӱ сірее одырып, Израильнің он ікі сӧӧгін чарғылирзар.
Иисус оларға теен: – Минің соомҷа парыңар, Мин сірерні, палых тутханни, кізілерні тут полар ит саларбын.
Сірер, тізең, Тигірдегі Пабаңар осхас ӧтіре чахсы полыңар.
Че Иисус ағаа теен: – Син Минің соомҷа пар. Ӧліглер ӧліглерін постары чығзыннар.
Андартын килчеткенде, Иисус албан чығҷаң Матфей теен кізінің тоғыста одырчатханын кӧр салған. Анаң ағаа теен: – Минің соомҷа пар. Матфей, тур киліп, Аның соонҷа парған.
Иисус, ол кізізер кӧрібізіп, аны чӱрекке алынып, теен ағаа: – Пір ниме сағаа читпинче: парып, прай пар-чох нимеңні садыбыс, ахчаңны чох кізілерге ӱлебіс, андада пайың тигірде полар. Анаң Минзер киліп, кірезің алып, соомҷа пар.
Иисус ирт парирып, албан чығҷаң Алфейнің оолғын Левийні кӧр салған. – Минің соомҷа пас! – теен ағаа Иисус. Левий, турып, Аның соонҷа парған.
Анаң, чонны паза ӱгренҷілерін Позынзар хығырып, теен: – Кем Минің соомҷа парарға итче, ол позынаңар ундут салзын, кірезін алып, Минің соомҷа парзын.
Сірер, ис-пайыңарны садып, чох кізілерге полызыңар. Постарыңа уурабас хапчығас тимнеп, хорабас ис-пайны тигірде чығыңар. Андар оғыр даа чит полбас, кӧӧ дее аны ардат полбас нооза.
Аннаңар сірернің пірдеезіне, пар нимезінең хыйа полбаанда, Минің ӱгренҷім поларға киліспес.
Тіпчем сірерге, арғыстарны мындағы ис-пайнаң таап турыңар. Соонаң, хаҷан сірернің ахчаңар чох пол парза, сірерні мӧгі тураларзар кирерлер.
Сағаа ам даа пір ниме читпинче: нинҷе пар ниме-нооңны садыбызып, ахчаңны чох кізілерге ӱлебіс, андада син тигірде ис-пайлығ поларзың. Анаң, киліп, Минің соомҷа пар, – теен ағаа Иисус, аны истіп.
Аның соонаң Иисус, турадаң сых киліп, албан чығҷаң Левий теен кізінің тоғыста одырчатханын кӧр салып, теен: – Минің соомҷа пар.
Ӱгренҷі ӱгретчідең улуғ пола чоғыл, че ӱгреніп алза, полғаны ла позының ӱгретчізіне тӧӧй пол парар.
Анаң Иисус прайзына теен: – Кем Минің соомҷа парарға итче, ол позынаңар ундут салзын, кірезін алып, Минің соомҷа парзын.
Хойларым ӱнімні исчелер, Мин дее оларны пілчем, олар Минің соомҷа парчалар.
Минің нымызыма чӧрчеткен кізі Минің соомҷа парзын! Мин хайдабын, ол андох полар. Минің нымызыма чӧрчеткен кізіні Пабам улуғлир.
Олар, чуртаан чирлерін паза ниме-нооларын садып, прайзына хызыхчатхан сині хоостыра ӱлееннер.
Сірер мағаа, пиктегде полғанымда, полысхазар паза ис-пайыңар пыластырғаннарыңда, ӧрінгезер: сірернің тигірде аннаң артых, хаҷан даа тоозылбас пайыңар парын пілгезер нооза.