14 Че Иисус теен: – Тигір хан-чирі пу палалар осхастарни, аннаңар оларға Минзер иртерге чарадыңар паза Минзер килерге харығ полбаңар оларға.
Олох туста Иисус, чооғын узарадып, теен: – Пабам! Тигірнең чирнің Ээзі! Мынзын, пілістіглердең паза хыйғалардаң чазырып, кічіг палаларға ас пиргенің ӱчӱн Сині саблапчам.
теен: – Сынны тіпчем сірерге: постарыңның оңдайларыңны алыстырбазар, олған чіли пол парбазар, Тигір хан-чирінзер кір полбассар.
Анаң оларны, холларын салып, алғап, андартын парыбысхан.
Часкалығлар орта нименің ӱчӱн сӱрдіртчеткеннер, олар Тигір хан-чирінилер!
Часкалығлар Хан Худайны киректепчеткеннер, олар Тигір хан-чирінилер!
Аны кӧре, Иисус, тарын парып, оларға чоохтанған: – Палаларға Минзер иртерге чарадыңар, харығ полбаңар оларға. Худай хан-чирі пала осхас кізілерни полар.
Сынны чоохтапчам сірерге, Худай хан-ӱлгӱзін олған чіли удурлабааннары Худай хан-чирінзер хаҷан даа кір полбастар.
Харындастар, сағызыңар палани синінҷе полбазын: чабалға пала осхас полыңар, сағыстарың хоостыра, тізең, теен парған полыңар.