6 Кем Мағаа киртінчеткен кічіглернің піреезін дее чазыхха сух салар, андағ кізіні, мойнына теербен тазын палғап салып, талай тӱбіне тастабысса, ағаа артых поларҷых.
Че албан чығҷаңнарны тарындырбас ӱчӱн, кӧлзер парып, хармах тастабыс. Хармааңа хапхан пастағыох палыхтың ахсын азыбызарзың, анда албан тӧлеҷең ахча таап аларзың. Ол ахчаны алып, Минің паза позыңның ӱчӱн тӧлеп саларзың.
Кӧріңер, пу кічіглернің пірдеезін хыйыхтабаңар. Тіпчем сірерге, оларның ангеллері хаҷан даа Тигірдегі Пабамның алнындалар. –
Сах іди Тигірдегі Пабаңар, пу кічіглернің пірдеезі чох пол парбазын тіп, хынча. –
Мині аарлап, мындағ паланы позына чағын кирген кізі, Мині дее позына чағын итче.
Мағаа киртінчеткен кічіглернің піреезін дее сын чолдаң хыйыстырған кізее, мойнына теербен палғадып, суға тастатырыбысханы артых поларҷых.
Кемзер сірер, Хан-пигім? – сурыбысхан Савл. – Мин син хыйа сӱрчеткен Иисуспын. Сидік сағаа Миннең тоғыр кӱрезерге, – нандырған ағаа Хан-пиг. –
Ит чібеені, араға іспеені паза харындазыңны харылдырчатхан, алай изі чохтандырчатхан, алай чазығ итчеткен нимені итпеені артых полар.