26 Ол нымысчы, ханның азағына тӱзіп, сурынып теен: «Ханым, ӱр нимес сағып ал. Мин сағаа прай алымымны тӧлеп пирем».
Андада арғызы, аның азағына тӱзіп, алданған: «Ӱр нимес сағып ал! Мин сағаа прай алымымны тӧлеп пирем!»
Анаң олар, туразар кіріп, Час Паланы паза Аның іҷезін Марияны кӧр салғаннар. Тізекке тӱзіп, Аны аарлап, сундухтарын азып, Час Палаа сыйыхтарын пиргеннер: алтынны паза тадылығ чыстығ ладаннаң смирнаны.
Мына чызығ палығлығ кізі, Андар пас киліп, Аның алнында тізекке тӱзіп, чоохтанған: – Хан-пигім! Хынзаң, мині арығлап поларзың. –
Сағынчам, хайзыни кӧп позыдылған, анзы артых хынар, – нандырған Симон. – Орта сағынчазың, – теен ағаа Иисус.
Худайның хайди ахтапчатханын пілбин, олар постары ахтанып аларға харасчалар. Аның ӱчӱн олар постарын ахтапчатхан Худайның холына пирбееннер.