18 Иисус ағырығ оолахтағы айнаа сых тіп хатығ чоохтанғанда, айна сых парыбысхан, оолғыҷах, тізең, сах андох хазыхтан парған.
Анаң Иисуссар, айнаа хаптырып, чоохтан полбинчатхан паза кӧр полбинчатхан кізіні ағыл килгеннер. Ол аны чоохтан полар паза харахтарын кӧр полар иде имнебіскен.
Андада Иисус ағаа нандырған: – Илбек полтыр киртінізің. Аннаңар сағаа синің кӧңніңҷе ползын. Сах андох ол ипчінің хызы хазыхтан парған.
Йо-о, пу киртізі чох паза ардап парған тӧл! Нинҷезін Мин сірернең хада поларбын? Хаҷанға теере сірернең сыдазим? Ағылыңар аны пеер, Минзер, – нандырған Иисус.
Анаң ӱгренҷілері, Иисус чалғызан халғанда, андар пас киліп, сурғаннар: – Ноға піс айнаны сығара сӱр полбаабыс?
Иисус, айланып, аны кӧр салып, теен: – Хорыхпа хызым! Синің киртінізің сині арачылады. Ипчі ол тустаң сығара хазыхтан парған.
Иисус аймах ағырығларға пастырчатханнарны имнеен, чабал хуттарны кӧп сығарған. Ол Позын Мессий-Христос тіп пілчеткеннерін таратпасха хызааннаан.
Иисус ағаа теен полған нооза: – Сых пу кізідең, чабал хут!
Кӧп кізідең чабал хуттар «Син Мессий-Христоссың, Худайның Оолғызың!» тіп хысхырызып ала, сыға хон турғаннар. Че Иисус оларны, Позының Мессий-Христос полчатханын пілчеткеннерін чоохтирға пирбин, тымылдырыбыс турған.
Аның алнында Иисус чабал хутха ол кізідең сых парыбызарға чахаан полған нооза. Чабал хут кізіні ӱр иреелеен. Ол кізіні, хадарып, ілҷірбенең палғап салҷаңнар, че анзы, ілҷірбелерні ӱзе тартхлабызып, чабал хутха сӱрдіріп, хуу чазызар чӱгӱре халҷаң. –
Оолах чағыннап одырғандох, айна аны, чирге аңдара сазып, сапхлап сыххан, че Иисус ағаа хатығ чоохтанып, оолахты имнебіскен, анаң пабазына пирібіскен.
Іди ол хыс кӧп кӱн ит турған. Павел, тарын парып, айнаа айланып, теен: – Иисус Христостың адынаң тіпчем сағаа, сых аннаң! Олох туста чабал хут хыстаң сых чӧрібіскен.