28 Андада Иисус ағаа нандырған: – Илбек полтыр киртінізің. Аннаңар сағаа синің кӧңніңҷе ползын. Сах андох ол ипчінің хызы хазыхтан парған.
Сах андох Иисус, холын андар сунып, аны тудып алып, теен ағаа: – Киртінізі ас кізі! Ноға ікінҷілебіскезің?
Анзы андағ, Хан-пигім! Че адайлар даа ээлерінің столынаң тӱскен унахтарны чіпчелер, – теен ипчі.
Иисус, аны истіп, таңнап, соонҷа парчатханнарға теен: – Сынны сірерге тіпчем, Мин Израильде дее мындағ киртіністіг кізее тоғаспаам.
Пар, хай син киртінгезің, анҷох сағаа полар, – теен чӱс чааҷының пазына Иисус. Сах андох аның нымысчызы хазыхтан парған.
Иисус, айланып, аны кӧр салып, теен: – Хорыхпа хызым! Синің киртінізің сині арачылады. Ипчі ол тустаң сығара хазыхтан парған.
Иисус, тізең, теен ағаа: – Хызым! Киртінізің сині арачылады. Амыр-хазых чӧр, ағырииңнаң чазыл пар.
Андада илҷілер Хан-пиге тееннер: – Киртінізібісті хос пир.
Киртінізің сині арачылады, амыр-хазыхнаң пар, – теен ол ипчее Иисус.
Аны истіп, Иисус хайхап парып, соонҷа килчеткен чонға чоохтанған: – Тіпчем сірерге, мындағ киртіністі Мин Израильде дее кӧрбеем.
Сірернің киртіністерің ӧсчеткеннеңер паза прайзыңарның пос аразында даа, удур-тӧдір дее улам хынызып чуртапчатханынаңар, харындастар, піс Худайны сірернің ӱчӱн сыбыра алғирға кирекпіс – анзы орта.