27 Че сах андох Иисус оларнаң чоохтас сыххан: – Махачы полыңар! Минмін. Хорыхпаңар, – теен Ол. –
Хан-пигім! Сынап Син ползаң, мағаа Синзер суғҷа парарға чахииң пир, – теен андада Ағаа Пётр. –
Че Иисус, пас киліп, оларға холын теертіп, чоохтанған: – Турыңар, хорыхпаңар.
Иисус оларға теен: – Хорыхпаңар, парып, харындастарыма Галилей чирінзер парзыннар тіп искіріңер, анда олар Мині кӧрерлер.
Ангел, тізең, ипчілерге теен: – Сірерге хорығарға кирек чоғыл, кіреске хазаттыртхан Иисусты тілеп чӧрчеткеннеріңні пілчем.
Нинҷе-де кізі Аныңзар чӱллері пос кізіні тӧзегінең хадох ағыл килген. Иисус, оларның андағ киртіністерін кӧріп, ағырчатхан кізее теен: – Ӧрін, оол! Синің чазыхтарың позыдылчалар!
Аны кӧріп, прайзы хорых парған. Иисус оларға андада тапсабысхан: – Махачы тудыныңар! Минмін. Хорыхпаңар!
Ангел, тізең, ағаа теен: – Хорыхпа, Захарий! Пазырғаныңны Худай искен, Елисавет ипчің оол таап пирер, син аны Иоанн тіп адап саларзың.
Андада ангел ағаа теен: – Хорыхпа, Мария. Син Худай паарсазын алғазың нооза.
Хорыхпаңар, сірер кічіг хой ӧӧрі! Худай Пабаңар Худай хан-чирін сірерге пиреріне чӧпсінче.
Че ангел оларға теен: – Хорыхпаңар. Мин сірерге прай чонны ӧріндірер уғаа чахсы хабарны искірчем:
Симонның хада тоғынчатхан арғыстары – Зеведейнің ооллары Иаковнаң Иоанн – даа ӱрӱк парғаннар. Андада Иисус Симонға теен: – Хорыхпа, мыннаң мындар син пуох оңдайнаң кізілерні тударзың.
Мыны сірерге Миннең амырны алзыннар тіп чоохтадым. Чир-чалбахта сірерні чобағ сахтапча, че пик тудыныңар: Мин пу чир-чалбахты чиңіп алдым.
Че Иисус оларға теен: – Хорыхпаңар, Минмін.
Хараазын Хан-пиг Павелнің хараана кӧрініп, теен: – Хорыхпа! Хайди син Миннеңер Иерусалимде киречіледің, амды сағаа Римде дее ідӧк киречілирге кирек.