37 Иисус оларға піди нандырған: – Маңат ӱреннерні таарыпчатханы – Кізі Оолғы.
Кем сірерні чахсы удурлапча, ол Мині дее іди удурлапча. Кем Мині чахсы удурлапча, ол Мині ысхан Худайны даа іди удурлапча.
Анаң Иисус хоза пір кип-чоох чоохтап пирген: – Тигір хан-чирі хыразында маңат ӱреннер таарып салған кізее тӧӧй.
Хыра ээзінің нымысчылары, аныңзар киліп, чоохтааннар: «Ээзі кізі! Син позыңның хыраңда чахсы ӱреннер таараан полбадың ма? Пуртах оттар анда хайдаң ӧс килділер?»
Ол таарыпчатханда, хай-пірее ӱреннер чол хазына тӱсклеп парғаннар. Хустар, учух киліп, оларны хахлап салғаннар.
Кізі Оолғы Позының ангеллерін ызыбызар, олар чазыхтарға сухханнарны паза чабал нимелер иткеннерні, Аның хан-чирінең чыып, ал парыбызарлар.
Андада Иисус ағаа піди тіпче: – Тӱлгӱлернің іннері пар, тигірдегі хустарның – уйалары, че Кізі Оолғының, пазын хыйын салып, тынанып алҷаң орны чоғыл.
Анаң Иисус хосхан; – Сірерні исчеткеннер, Мині дее исчелер, сірерні хыйа итчеткеннер, Мині дее хыйа итчелер. Мині хыйа итчеткеннер, тізең, Мині ысхан Худайны даа хыйа итчелер.
Сынны сірерге чоохтапчам, Минің ысхан кізімні удурлапчатхан кізі Мині удурлапча. Мині удурлапчатхан кізі, Мині ысхан Худайны удурлапча.
Амыр-хазых сірерге! Пабам Мині ысхан чіли, Мин дее сірерні чир-чалбахтағы чоннарзар ысчам, – теен хатабох Иисус.
Че Худай Худы сірерге тол парза, кӱс алынарзар, андада сірер Иерусалимде дее, прай Иудей чирінде дее, Самар чирінде дее, чирнің хыринда даа Минің киречілерім поларзар.
Христос минің пастыра иткен нимедеңер ле тідімніг чоохтап поларбын. Ол пасха чоннарны сӧстің паза киректің пастыра Худайның чооғын истеріне ағылған.
Худай пурунғыдаң ала ӧң-пазы оңдайларнаң ӧбекелерібіске ухаанҷылар пастыра кӧп хати чоохтанған.
Аннаңар андағ илбек арачыланысты хыйа идіп, хатығластаң хайди осчаң поларбыс. Пу арачыланыстаңар пастап Хан-пиг Позы чарлаан полған. Аны искен кізілер, тізең, піске пу ӱгредігнің сын полчатханын кӧзіткеннер.