23 Иисус ағаа нандырған: – Ноға іди «пірее ниме ит ползаң» тіпчезің? Киртінчеткен кізее прай ниме толдырылҷаа пар.
Кил! – теен Иисус. Пётр, кимедең сығып, суғҷа Иисуссар пар сыххан.
Иисус, тізең, оларға теен: – Киртіністерің чохтаңар. Сынны тіпчем сірерге: киртіністерің горчицаның ӱренінҷе дее полған полза, пу таға «мыннаң тігзер чыл парыбыс» теен ползар, ол чыл парыбызарҷых. Андада сірер ит полбас ниме чох полар.
Сынны чоохтапчам сірерге, кем тігі таға «кӧдіріліп, талайзар тӱс пар» тізе паза чооғы хоостыра поларын пір дее ікінҷілебезе, прай чӱреенең киртінзе, аның сӧзінҷе полар.
Кӧп хати чабал хут, аны чох идерге полып, отха паза суға тастаан. Пірее ниме ит полар ползаң, піске айап, полыс пирдек.
Оолағастың пабазының харахтары частанып, ол сах андох алданып ала Ағаа теен: – Киртінчем, Хан-пигім, полыс пир мағаа, киртінізім тыыт пир.
Хан-пиг теен: – Сынап сірер, горчицаның ӱренінҷе дее киртініп, пу смоковница ағазына «Мыннаң ходырылып, талайда одыртыл пар!» тіп чоохтанған ползаңар, ол чооғыңарны истерҷік.
Тібедім ме сағаа: «Киртінзең, Худайның сабланызын кӧрерзің», – чоохтанған Иисус.
Ол Павелнің чооғын истіп одырған. Павел, тізең, андар кӧрібізіп, анда позының имненіп аларына киртінізі парын сизін салған. –
Киртінізі чох кізілернің пірдеезі Худайның кӧңніне кірбес. Худайзар килчеткен кізілер Аның парына паза Худайны тілепчеткеннер Ағаа сыйыхтадарларына ізенерге киректер.