17 Чон аразынаң пір кізі, сығып, Ағаа нандырған: – Ӱгретчі! Мин Синзер тіл тартчаң чабал хут кірген оолғымны ағыл килдім.
Анаң Иисуссар, айнаа хаптырып, чоохтан полбинчатхан паза кӧр полбинчатхан кізіні ағыл килгеннер. Ол аны чоохтан полар паза харахтарын кӧр полар иде имнебіскен.
алданған: – Хан-пигім! Айадах минің оолғыма. Ол, ай толызына орта алҷаағып, кӧйчеткен отха алай суға удаа сегіріп, тың ирееленедір.
Олар сых париғаннарындох, Иисуссар тілі чох, айнаа хаптырған кізіні ағыл килгеннер.
Кізілер палаларын Иисуссар, алғабыссын тіп, ағылғаннар. Че ӱгренҷілері оларны кӧксееннер.
алданып ала сурынған: – Хызыҷаам минің ӧлерге чӧр. Ол, чазылып, тіріг халар ӱчӱн, парып, холларың андар сал пир.
Ол иудей нимес, сирофиниктер тӧлінең сыххан ипчі полған. Ол Иисусты хызынаң айналарны сығар пирерге сурынған.
Иисус Моисей Чахии пілігҷілерінең сурған: – Сірер нимедеңер оларнаң таласчазар?
Чабал хут аны хайда ла полза сил тастабысча. Анаң паланың ахсынаң кӧбік ағып, ол тістерін хыҷырат сыхча паза, тыып парып, чатча. Мин чабал хутты сығардыртарға тіп, Синің ӱгренҷілеріңе айланғам, че олар аны сығар полбааннар.
Иисус, ибіре чон чыылысчатханын кӧріп, чабал хутха теен: – Тіл тартырчатхан, хулах испес итчеткен чабал хут! Минің чарғы-чахиимны ис: сых пу оолахтаң паза кірбе ағаа!
Пірсінде Иисус чоохтан полбинчатхан кізідең чабал хутты сығара сӱрібіскен. Чабал хут сых парыбысхандох, ол кізі чоохтан сыххан. Кізілер, ол нимее хайхап парғаннар,
Кинетін чон аразынаң хайдағ-да кізі хысхырыбысхан: – Ӱгретчі! Алданчам Сағаа, оолғымны кӧр пирдек, ол минің чалғыс оолғым.
Ол оолның пабазы, Иисустың Иудей чирінең Галилей чирінзер килгенін истіп, Иисуссар парып, Аны позының ибінзер хығырып, ӱрир пазы чатчатхан оолғын имнебізерге сурынған. –