17 Иисус, олар ниме чоохтасчатханын піліп, ӱгренҷілеріне теен: – Сірер халас чоғын ӱзӱрчезер бе? Ам даа оңарбинчазар, піл полбинчазар ба? Чӱректерің ам даа, тас чіли, хат парған полҷаң ма?
Аның соонҷа кӧп чон парған. Ол ағырығларынаң прайзын имнебіскен.
Ахсына кірген ниме, харнынзар прай парып, анаң тастынзар сығара тасталчатханын пілбинчезер бе?
Анзын халас албааныбыстаңар тіпче полар, – чоохтасханнар ӱгренҷілері постары аразында.
Паза полбаанда, Ол иирдегізін азыранчатхан он пір ӱгренҷізінзер килген. Олар Аның тірілгенін кӧргенге киртінмееннері ӱчӱн, хатығ чӱректіглерінеңер паза киртіс чохтарынаңар оларны хызааннаан.
Иисус, аны сах андох піл салып, оларға теен: – Чӱректеріңе ноға андағ сағыс алынчазар сірер?
Иисус, улуғ ӧкпеде оларзар кӧрібізіп, тас чӱректіг пол парғаннарына ачырғана, ағырығ кізее теен: – Холың алнынзар сун! Ол кізі холын сунғанда, ағырығ холы, пірсіӧк чіли, хазых пол парған.
Чӱректері тас осхастаңар, олар Иисус пис халасты анҷа кізее ӱлеен хайхасты даа оңар полбааннар.
Пос аразында олар чоохтасханнар: – Пістің халас чохтаңар іди тіпче полар.
Андада Иисус оларға теен: – О, сағыс читпестер, ухаанҷылар чоохтаан прай нимее киртін пілбес чӱректіглер!
Амды Синің прай нимені кӧрчеткеніңні паза Синнең ниме сурынарыбысты азынада пілчеткеніңні оңнадыбыс. Аннаңар Худайдаң тӱскеніңе киртінчебіс.
Иисус ӱзінҷі хати сурған: – Ионаның оолғы, Симон! Син Мағаа хынчазың ма? Іди Иисус «Мағаа хынчазың ма» ӱзінҷізін сурғанда, Пётр, хомзын парып, Иисусха нандырған: – Хан-пигім! Сағаа хынчатханымны, Син пілчезің. – Минің хойларымны хадар.
Мин аның палаларына ӧлім ызарбын. Кізілер чӱректерінің паза сағыстарының сыныхтағҷызы полчатханымны прай тигіриблер піліп аларлар. Сірерге, полғаныңарға ла, иткен киректерің хоостыра тӧлеп пирербін.