36 Че Иисус, пу сӧстерні истіп, синагога пастығына теен: – Хорыхпа, киртін.
Иисус, тізең, оларға теен: – Киртіністерің чохтаңар. Сынны тіпчем сірерге: киртіністерің горчицаның ӱренінҷе дее полған полза, пу таға «мыннаң тігзер чыл парыбыс» теен ползар, ол чыл парыбызарҷых. Андада сірер ит полбас ниме чох полар.
Иисус іди чоохтанып одырған туста, пір пастых кізі, пас киліп, Аның алнында тізекке тӱзіп, алданған: – Хызым сағам на ӱреп парды, че Син, парып, андар холың салзаң, ол тіріл килер.
Анаң оларзар синагога пастыхтарының пірсі Иаир пас килген. Иисусты кӧр салып, ол, Аның азаана тӱзіп,
Иисус, тізең, теен ағаа: – Хызым! Киртінізің сині арачылады. Амыр-хазых чӧр, ағырииңнаң чазыл пар.
Иисус ағаа нандырған: – Ноға іди «пірее ниме ит ползаң» тіпчезің? Киртінчеткен кізее прай ниме толдырылҷаа пар.
Че Иисус, аны истіп салып, Иаирге чоохтанған: – Хорыхпа, киртін не одыр, андада хызың хазыхтанып алар.
Тібедім ме сағаа: «Киртінзең, Худайның сабланызын кӧрерзің», – чоохтанған Иисус.